Όλα τα ζώα είναι ίσα

 

Ο Τζιορτζ Όργουελ στην «Φάρμα των Ζώων» όπου επροειδοποιούσε για της μελλοντικές καταχρήσεις του Σταλινισμού, τα γουρούνια αναφέρουν πως ούλλα τα ζώα εν ίσα, αλλά κάποια εν πιο ίσα που τα άλλα. Τούτον μπορεί να μεν μας αρέσκει αφού θέλουμεν να είμαστεν ούλλοι ίσοι μεταξύ μας (τουλάχιστον έναντι του νόμου τζιαι πράμαν το οποίον πιστεύκω έντονα) αλλά η πραγματικότητα αποδεικνύει το αντίθετο.

Όπως δεν είμαστεν ίσοι στη ζωήν, άλλον τόσο δεν είμαστεν στο θάνατο, αν τζιαι το τελικόν αποτέλεσμαν εν το ίδιον. Δεν είμαστεν ούλλοι ίσοι πιστεύκω εκτός που θεολογικής πλευράς. Δεν είμαστεν ίσοι όϊ αυτό καθ’αυτόν, αλλά γιατί στο προσωπικόν επίπεδο δεν αντιμετωπίζουμεν τον άλλο στα ίσα, γιατί οι προσωπικές μας απόψεις, εμπειρίες, επαφές δημιουργούν για όλους τους ανθρώπους ανεξαίρετα κάποιον που τούτα τα συναισθήματα: συμπάθεια, εμπάθεια, αντιπάθεια.

Είναι αδύνατον να συμφωνήσουμεν ούλλοι πάνω σε τί πρέπει να πιστεύκουμεν τζιαι να νιώθουμεν σε οποιανδήποτε κατάσταση τζιαι γράφω τα τούτα αφορμόμενος που το προηγούμενον πποστ, που ομολογώ, δεν επερίμενα να προκαλέσει τόσες αντιδράσεις. Δυστυχώς σε κάποιο βαθμό λλίον πολλά είμαστεν ούλλοι υποκριτές τζιαι χρησιμοποιούμεν δκυο μέτρα τζιαι δκυο σταθμά, όσον τζι αν δεν το παραδεχούμαστεν τζι όσον τζιαν προσπαθούμεν να το αποβάλουμεν που πάνω μας. Τζιαι κινούμαστεν σαν όχλος πολλές φορές, εκούσια ή ακούσια, γιατί έτσι εν ο προγραμματισμός μας σας κοινωνικά όντα να ακολουθούμεν τες μάζες για να μεν κόψουμεν πίσω, ride the wave, jump the bandwagon.

Οι απόψεις μας τζιαι αλληλεγγύη μας για κάποιον άνθρωπο ή ομάδες ανθρώπους καθορίζουνται που τρεις παράγοντες

α) Προσωπική επαφή με τον άλλο, συγγένεια, κοινές πολιτικοθρησκευτικές απόψεις, καταβολές κλπ.

β) Ο τρόπος που έζησεν τούτος ο άνθρωπος

γ) Ο τρόπος που επέθανεν.

Για παράδειγμαν, αν ψοφήσει ο σσύλλος σας πιθανών να τον κλάψετε (εγώ θα φυρτώ για τον δικό μου τζι ας εν μόνον έναν χτηνόν) γιατί τον εζήσετε ενώ επίσης πιθανότατα να μεν εκλάψετε για τον σσύλλον του γείτονα ή τα θύματα του τσουνάμι. Απλά δεν έσιεται προσωπικήν επαφήν μαζίν τους ή κάτι άλλον που να σας συνδέει εκτός που μιαν αόριστην έννοιαν πανανθρωπισμού τζιαι αδελφότητος. 

Αν πεθάνει ο Κληρίδης εγώ θα κλάψω, ενώ αν πεθάνει ο Χριστόφιας πιθανότατα όϊ  (μηκακον τους τζιαι τους δκυο)  διότι με τον έναν ταυτίζουμαι τζιαι με τον άλλον όϊ, ενώ το αντίθετο για πολλούς που εσάς ίσως.

Έμαράζωσα για τον Καζαντζίδη αλλά αν πάθει τίποτε η Βανδή δεν νομίζω να παίζω τα τραούδκια της που το πρωϊν ως την νύχταν.

Επίσης, κάποιος που έζησεν τζιαι επρόσφερεν στον τόπο ή σε εμένα θα έσιει πολλά παραπάνω βαρύτητα στη συνείδηση μου παρά κάποιος που δεν το έπραξεν. Το 1977 πιθανών να έκλαια τον Μακάριο αλλά δεν θα έκλαια τον Καντάφι που δεν έκαμε τίποτε για μένα τζιαι εν ένας δικτάτορας (κανονικά τζιαι με τον νόμο). Για κάποιους ο Κάστρο εν ένας ήρωας που έθκιωξεν τους Αμερικανούς που την Κούβα τζιαι αντιστέκεται στον Ιμπεριαλισμό. Για μέναν εν ένας δικτάτορας που επιβάλλει έναν καθεστώς που μέχρι πρόσφατα απαγόρευκεν του κόσμου να έσιει μόπαϊλ. Το πως έζησεν ο άλλος εν πολλά σημαντικό.

Η ηλικία επίσης για μέναν δεν παίζει ρόλο. Κάποιος νεαρός έσιει το πποτέντιαλ να μεγαλουργήσει, αλλά πιθανότατα εν θα το κάμει γιατί λλίοι εν οι μεγάλοι ανθρώποι στην ιστορία, ενώ ο θάνατος του Αμερικανού προέδρου πολλά παραπάνω θα μας επηρεάσει με της συνέπειες τους. Ούλλες οι εταιρίες εν ίσες έναντι του νόμου, αλλά άλλον να πτωχεύσει η Τράπεζα Κύπρου τζιαι άλλον ο Γιαννής ο περιπτεράς.

Τέλος, ο τρόπος που επέθανεν ο άλλος. Γιατί κάποιος που υπόφερεν που καρκίνον τζι επέθανεν ναν κρίμα ενώ κάποιος που τον ήυρεν το καρδιακό στον ύπνο του να μέννενει; Για ο Αλέξης που εσκοτώθηκεν πριν λλίες μέρες, ήταν στον λάθος τόπον στην λάθος στιγμήν. Ούτε για τα ιδανικά του επέθανε, ούτε επέθανεν υπερασπίζομενος κάποια ιδανικά. Νεαρός μεν, τζιαι τούτον εν κρίμα, αλλά δεν είναι ούτε μάρτυρας ούτε ήρωας. Σύμβολον ίσως. Για μέναν όϊ. Ούτε πιστεύκω εδολοφονήθηκε όπως παπαγαλίζουν τα ράδια. Τζιαι πρόθεση να υπήρχεν στο θάνατο του, δόλος δεν το νομίζω. Άλλον δολοφονία, άλλον ανθρωποκτονία.

Διαφορετικά πεθανίσκει ένας ήρωας επανάστασης (ή τρομοκράτης, εξαρτάται ποιον θα ρωτήσετε) τζιαι διαφορετικά ένας δεκαεννιάρης που πιάννει την μοτόρα μεθυσμένος ή ένας ρόκολος το αυτοκίνητον δίχως άδειαν τζιαι πάει τζιαι καρφώνεται.

Πριν επισκεφτώ την Κένυα, ελάχιστα ενδιαφερόμουν για τους Ορθόδοξους τζικάτω. Όταν τους είδα με τα μμάθκια μου τζιαι έζησα τους απόκτησα το ενδιαφέρον. Ένιωσα αλληλέγγυος μαζί τους. Εκερδίσαν με. Η απουσία προσωπικής επαφής εκαθιστούσεν με αδιάφορον, η παρουσία της όϊ.

Με φρίκην αναλογίζουμαι το μέγεθος του Ολοκαυτώματος που την Ναζιστική Γερμανία, όμως ένας φονταμενταλιστής μουσουλμάνος, που κατά τα άλλα μπορεί ναν άριστος άνθρωπος τζιαι οικογενιάρχης, σιάιρεται.

Κάποιοι δκιαβάζουν για της φρικαλεότητες του Στάλιν τζιαι τα εκατομμύρια που εξόρισεν στην Σιβηρία ενώ η Παπαρήγα σε συνέντευξην της πρόσφατην αναφέρεται πως «Λάθη, υπερβολές και αδικίες γίνονταν πάντα…τα λάθη δεν ήταν δημιούργημα ανθρώπων με δόλιες προθέσεις…είχαν να λύσουν πρωτόγνωρα θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα».

Γιατί εν τα εσπάσαν οι αντιεξουσιαστές στο κέντρο μετά που έτσι δηλώσεις; Τζιαι ο Χίτλερ έπιασεν να λύσει έναν πρόβλημαν, καλόν πλάσμαν ήταν τζιαι ήταν τζιαι χορτοφάγος… (ο πιο πάνω συλλογισμός αντιγράφτηκεν που το e-rooster.gr 

Τελικά εν ούλλα θέμαν άποψης τζιαι προπαγάνδας. Γιατί στην Κύπρο δεν τα εσπάσαμεν όταν η ΜΜΑΔ έλιωσε στο ξύλο τους δκυο φοιτητές; Γιατί δεν τα σπάζουμεν άμαν ένας εθνοφρουρός σκοτώνεται στον Νικηφόρο κατά λάθος; Έννεν το κράτος που τον εσκότωσε; Γιατί δεν τα σπάζουμεν για τις καταχρήσεις της αστυνομίας στην Κίνα; Γιατί δεν τα κάμνουμεν λίμπα πόξω που την Κινεζική πρεσβεία για τις καταχρήσεις που γίνουνται στο Θιβέτ. Αλλά στο γήπεδον, η ομάδα μας υπεράνω όλων έννεν; Ίσως, λέω ίσως, να μεν είμαι αναίσθητος. Ίσως ναν ανθρώπινο τελικά να μπλοκάρουμεν κάποια πράματα τζιαι κάποια όϊ. Δεν υπάρχει αντικειμενικόν συναίσθημα. Εγώ στην συγκεκριμένη περίπτωση φαίνεται να είμαι αντίθετος με το τι πιστεύκει η μάζα των αναγνωστών τούτου του μπλογκ. Ελάχιστα εν τα αντικειμενικά κριτήρια. Τζιαι η ζωή πρέπει να συνεχιστεί.