Η στετέ μου η Τταλλού τζιαι οι λογής λογής ειδικοί που φκαίνουν στις τηλεοράσεις τζιαι παουρίζουν τζιαι ορύουνται για την οικονομικήν κρίσην έν τζιαι διαφέρουν πολλά. Αν αρωτήσετε την γιαγιάν μου να σας πεί ίνταλος επέθανεν ο κάθε χωρκανός θα σας δόσει μιαν μοναδική απάντησην ‘ήυρεν τον το κακόν!» Εγκεφαλικά, καρδιακά, καρκίνοι, ατυχήματα, δυστηχήματα, ασθένειες τζιαι γήρας συνοψίζουνται ούλλα που μιαν απλοϊκήν προσέγγισην του τύπου «ήυρεν τον το κακόν!». Το ίδιον τζιαι οι παπαγάλοι της τηλεόρασης. Όποτε τους ρωτήσουν για την οικονομικήν κρίσην, τα αίτια της, το μέγεθός της, τις προτεινόμενες θεραπείες η απάντηση τους εν μια κασέττα που παίζει το ίδιον τροπάριν «Φταίει ο νεοφιλελευθερισμός/καπιταλισμός!».
Ποιός προκάλεσεν την κρίση; «Φταίει ο νεοφιλελευθερισμόςκαπιταλισμός»
Πόσο θα διαρκέσει; «Φταίει ο νεοφιλελευθερισμός/καπιταλισμός»
Πρέπει να παρέμβουν οι κυβερνήσεις; «Φταίει ο νεοφιλελευθερισμός/καπιταλισμός»
Γιατί χαλούν τα δόντια των μωρών; «Φταίει ο νεοφιλελευθερισμός/καπιταλισμός»
Γιατί εν έβρεξεν φέτος; «Φταίει ο νεοφιλελευθερισμός/καπιταλισμός»
Σχόλια που «ειδικούς» τζιαι πολιτικάντηδες, τζιαι μαϊτανούς της μπακκίρας που αν τους ερώτας πέρσι έτσι τζαιρόν θα σου ελαλούσαν ότι η οικονομία, τοπική τζιαι παγκόσμια, πάει μια χαρά. Όπως η στετέ μου δεν εμπορούσεν να αντιληφθεί με την περιορισμένην μόρφωσην πολύπλοκα ιατρικά ζητήματα, έτσι τζιαι οι διάφοροι σχολιαστές, εκατέρωθεν του πολιτικού φάσματος, προσπαθούν με ελαφριάν απλότηταν να αποδώσουν μονοαιτιώδεις επεξηγήσεις για πολύπλοκα ζητήματα.
Αν δεν το κάμουν, αν δεν δουν την φάτσαν τους στα κανάλια τζιαι αν δεν ακούσουν την φωνήν τους στα ράδια χαρκούνται εν να τους εύρει το κακόν! Τζιαι ανάθθεμάν τα, να ελαλούσαν τζιαι κάτι διαφορετικόν, κάτι που εσκεφτήκαν μόνοι τους ή που να ανταποκρίνεται τζιαι λλίον στην πραγματικότηταν να πώ στ’ ανάθθεμα.
Εγιώ φυσικά δεν είμαι καλλύτερος που τους «ειδικούς» αλλά έναν ακαδημαϊκόν υπόβαθρον έχω το, που σημαίνει ότι την διαφοράν μεταξύ φιλελευθερισμού τζιαι συντηρητισμού ξέρω την τζιαι έχω τζιαι μιαν περιέργειαν να εξακριβώνω τα αίτια ενός φαινομένου.
Ας δούμεν τα πράματα στα οποία ούλλοι συμφωνούμεν.
- Η κρίση εξεκίνησεν που την Αμερικήν.
- Εν τεραστίων διαστάσεων τζιαι το μέγεθος ή την έκτασην της ακόμα να τα δούμεν.
Το κακόν δεν εξεκίνησεν επί Μπους όμως, αλλά το 1977 με το Community Reinvestment Act. Σε πολλά απλά λόγια, τούτος ο ομοσπονδιακός νόμος έδωσεν «κίνητρα» στες εμπορικές τράπεζες για να δώσουν δάνεια στον κόσμον να γοράσει σπίτιν. Το 1995 ο κύριος Μπιλ «Τάτσα πας την Λεβίνσκι» Κλίντον ετροποποίησεν τζιαι αναθεώρησεν τον νόμον ώστε να χαλαρώσουν τα μέτρα δανεισμού που τες τράπεζες τζιαι να επισπευτούν οι διαδικασίες. Δηλαδή, αν ένας αμπάκκιρος που δεν έσιει με δουλειάν με τίποτε έθελεν να γοράσει σπίτιν του μισού εκατομμυρίου, τωρά εμπορούσεν. Τζιαμαί που καμία τράπεζα δεν θα του εδάνειζεν, τωρά έρκετουν η κυβέρνηση να εγγυηθεί τον παρέα (κλάννωντας με ξένον κώλον τζιαι τα λεφτά του φορολογούμενου). Τζιαι που τζιαμαί τζιαι τζί οι τραπεζίτες, με κυβερνητικήν ενθάρρυνση, εκόφκαν δάνεια αβέρτα, απουτζιάζαν μπόνους (αφού ύστερα που 25 χρόνια που θα ξοφληθούν τα δάνεια άξιος πουννά ζήσει τζιαι να τους γυρέψει), εσμίξαν τα παλιοδάνεια με άλλα προϊόντα τζιαι επασάραν τα τους υπόλοιπους. Τζιαι μόλις εκόψαν πίσω οι πληρωμές των δόσεων των Αμερικάνων, δόσεις για δάνεια που δεν θα πιάναν χωρίς κυβερνητική ενθάρρυνσην, επουκουππιστήκαν ούλλα.
Εν ξεκάθαρον πως οι φιλελεύθεροι (κλασικοί τζιαι νεοφιλελεύθεροι) εν ενάντια στην αχρείαστην κρατικήν παρέμβαση τζιαι υπέρ της ελάχιστης. Πόθθεν ως τα πόθθεν ο κρατικός παρεμβατισμός του 1977 τζιαι 1995 εν φιλελεύθερον μέτρον διαφεύγει μου. Αν τα πράματα εγίναν σειρόττερα επί Μπους, της πλέον νεοσυντηρητικής διακυβέρνησης με τον προστατευτισμόν της τζιαι τις τταρίφες της, το πως φταίει πάλαι ο φιλελευθερισμός επίσης διαφεύγει μου. Πιστεύκω τούτη η κουφέττα πως ο φιλελευθερισμός ευθύνεται για πάσαν νόσο τζιαι μαλακία μασούν την τζίνοι που την μασούν γιατί βολεύκει τους, εν ο εύκολος στόχος, ο αποδιοπομπαίος τράγος, ο «κακός ο Τούρκος/λύκος» των πτωχευμένων μας ιδεολογιών που αρνούμαστεν να αποχωριστούμεν τζιαι να παραδεχτούμεν πως η κοσμοθεωρείες μας, δεξιών τζιαι αριστερών τόνων, επιδέχονται αναθεώρησης. Διαφορετικά θα έπρεπεν να αναλάβουμεν συλλογικά ευθύνην για τις κυβερνήσεις που εκλέξαμεν (ουδεμία φιλελεύθερη), θα έπρεπεν να κάτσουμεν να ξεμπλέξουμεν τον συντηρητισμόν της Δεξιάς με τζίνον της Αριστεράς, τζιαι τούτον δεν βολεύκει κανέναν βολεμένον.
Λύση για την παγκόσμια κρίση δεν έχω έτοιμην τζιαι δεν προσποιούμαι πως είμαι κάτι που δεν είμαι. Ούτε είμαι σίουρος αν πρέπει οι κυβερνήσεις να φκάλουν τα κάστανα που την φωθκιάν τζιαι πώς. Είμαι βέβαιος όμως πως δεν φταίει ο φιλελευθερισμός για την κατάντιαν μας αλλά οι κυβερνήσεις που όχι μόνον ενθαρρύναν την κρίσην, αλλά την γεννήσαν τζιαι αναγιώσαν σε μιαν προσπάθειαν να παράξουν «κοινωνικήν» πολιτικήν. Έτα τζιαμαί τωρά. Φωνάζουν οι κλέφτες, παίζουν πελλόν να φκουν σκάρτοι. Τζι εμείς αμέριμνοι το φκιολίν μας, το βόλεμαν μας, το ππανατόλ των ξοφλημένων τζιαι «ευαισθητοποιημένων» μας ιδεολογιών που μόνον εξαθλίωσην αναπαράγουν τζιαι τζιαι τότε τζιαι πάντα. Την καλοπέρασην μας τζιαι την υπόθαλψην του αιωνίου ονείρου που θέλει την κυβέρνησην ναν η μάνα που θα λύσει τα προβλήματά μας.
Σε αντίθεση με τους «ειδικούς» όμως η στετέ μου η Τταλλού απαντούσεν μόνον άμαν την ερωτούσαν. Οι «ειδικοί» δεν μας αφήνουν στην ησυχίαν μας, με πρωϊν με νύχταν…
Ξενύχτικον "Μιραμπέλλα" 
«Yes, I’ve found a flaw» – Alan Greenspan (xereis gia ti prama mila)
file min afineis tin ideologia sou na paremvenei sto pos ermineveis ta gegonota (kai amesos tha peis pos den to kamneis, alla skeftou to gia llio prin apantiseis).
fisika to provlima den einai o kapitalismos, o kapitalismos ine i lisi alla den prepei na ton afinoume anexelekto kai edo mpenei o rolos tou kratous.
ti eheis na peis gia ta rating agencies pou efkalan ratings AAA pano se touta ta proionta? Touto en pio simantiko pou tous paremvatismous tou kratous pou aneferes epidi an exeran oulloi ti agorazan tote en tha ipirhe to paramikro provlima. O idiotikos tomeas tous empistefke lanthasmena kai efantin, opos tin exanaefaen palia kai tha sinehizei na tin pathenei, giafto hriazete paremvasi tou kratous (ite to theloume ite ohi, ego prosopika den to thelo, apoti fenete ine anagkeo kako).
– entometaxi touta ta agencies sinehizoun akathekta os simera kai perimenoun ton kosmo na tous pistefkei, en to vriskeis omos lio gelio na plironeis kapio gia na sou dokei rating? Telospanton, en lalo pos xero tin lisi –
Afto ine ena mono paradigma. Ta misaligned incentives ton eterion, kirios trapezon, pou odigisan se excessive risk taking? Mias hronias kerdi itan arketa gia na men xanadoulepsoun sti zoi tous opotan kai na apoliontan, ikonomika den tous epeze diafora.
Ta paradigmata ine hiliades kai mporo na sinehizo. I krisi apoti fenete fernei kai to telos tis epohis tou Friedman ktl, apoti apodikniete to montelo touto apetihe (kai paradehome oti prin tin krisi iha akrivos tes idies apopseis me sena alla opos ipe kai o Keynes, pou apoti fenete anagennate, «When the facts change, I change my mind.»)
Apologoume gia ta agglika alla distihos den xero tous diaforous orous sta ellinika
By: Ανώνυμος on 3 Μαρτίου, 2009
at 7:01 μμ
Ρε φίλε, συγνώμη τζιόλας αν είμαι εριστικός, αλλά εσύ πως ξεχωρίζεις που την στετέ σου; Έγραψες μας ένα κατεβατό πράματα, που τα οποία άμαν αφαιρέσεις τες μαλακίες μεινίσκει το «ηύρεν τον το CRA».
Ποιο ποσοστό επικίνδυνων δανείων εδοθήκαν που εταιρίες οι οποίες ελέγχουνταν που το CRA; Το Federal Reserve λαλεί κάτω που 20%.
Πότε ήταν στην ακμή του ο επικίνδυνος δανεισμός; Το Federal Reserve λαλεί 2004-2006.
Πόσο επηρέασε την αγορά το CRA που το 1977 ως το 2004; Το Federal Reserve λαλεί ότι ήταν στατιστικά επουσιώδες.
Ποια ήταν η πολιτική Μπους σε σχέση με το CRA (πρόεδρος που το 2001 ως το 2009); Εγώ λαλώ αποδυνάμωσε το CRA τζαι όμως το 2005 ο επικίνδυνος δανεισμός που εταιρίες που δεν ενέπιπταν στον έλεγχο του CRA εχτύπησε κόκκινα.
Αυτά τα λίγα προς το παρόν. Ο κόσμος με πτυχία εν τα κρατά μόνο σημαία, χρησιμοποιά τα τζαι λίο για να στηρίζει causality. Εσύ στο άρθρο σου μπορεί να χρησιμοποιάς πιο μοντέρνο λεξιλόγιο που τη στετέ σου αλλά την ίδια τακτική ακολουθάς. Έτσι μου φαίνεται τουλάχιστον.
Αν πεταχτώ τζαι εγώ που εν έχω μεταπτυχιακό στην εγκληματολογία τζαι πω ότι το CRA εν ήταν ούτε κατά διάνοια μέσα στους κύριους παράγοντες που επιφέραν την κρίση, έσιεις πραγματικά στοιχεία να υποστηρίξεις το αντίθετο;
By: Γιώργος on 3 Μαρτίου, 2009
at 7:09 μμ
Φιρφίριε, πε μας τζιαι τζείνο με την ανάγκη να χαμηλώσουμε τους κατώτατους μισθούς ρε. Αλλά προτιμόττερον, πε το σε τζείνον που θα σου σερβίρει το επόμενο χάμπουργκερ τζιαι μείνε τζαμέ που θα σε φτάνει το σhέριν του.
By: the Idiot Mouflon on 3 Μαρτίου, 2009
at 9:07 μμ
P.S. :
Αν είσαι αθκειασερός, θέλω να μου παραθέσεις εσύ εγνωσμένης αξίας δυτικούς, μη-αριστερούς οικονομολόγους ή άλλους ειδήμονες που να υποστηρίζουν αυξήσεις μισθών, αύξηση φορολόγησης στους έχοντες τζιαι έργα υποδομής αντί της τακτικής «μείωση μισθών τζιαι κόστους παραγωγής, ενθάρρυνση της αγοράς τζιαι του «spending» με μείωση φόρων για κεφάλαιο / μεγάλες επιχειρήσεις / ψηλά εισοδήματα, μείωση «κακής» ενίσχυσης της αγοράς μέσω κυβερνητικών έργων, κλπ.»
Έχω την υποψία πως άκουσα τζιαι τέθκοια (που νεο-αριστερά ΜΜΕ όπως το Euronews…. αλλά θα εμπιστευτώ εσένα).
Θέλω να μου τους πεις εσύ. Enlgihten me.
PS-PS
Αλήθεια, πόσοι ελεύθεροι τρόποι υπάρχουν για να ενθαρρύνεις τζείνο το μαυρογέρημο το «spending»?
By: the Idiot Mouflon on 3 Μαρτίου, 2009
at 9:20 μμ
@anonymous. Συμφωνώ μαζί σου, καπιταλισμός δεν σημαίνει ασυδοσία ούτε απουσία ελέγχου. Το ίδιο και για τον φιλελευθερισμό. Αναφορικά με τα agencies τζιαι τις αξιολογήσεις δεν έχω αποκρυσταλλώσει άποψη. Είμαι με την εντύπωση ότι έχουν διαπλεκόμενα συμφέροντα, τζιαι ως εκ τούτου εν ύποπτα. Που την στιγμή που έσιεις κίνητρο να βαθμολογήσεις θετικά τον άλλο ώστε να πουλήσεις εκ μέρους του προϊόντα ή παράγωγα τζιαι να πιάσεις κομίσια τότε κάτι πάει λάθος. Τούτοι η οργανισμοί δεν θα έπρεπε να αξιολογούν τζιαι να πουλούν την ίδια ώρα, ειδικά οι επενδυτικές τράπεζες. Εν σαν την υπεραγορά που σου λαλεί εν η πιο φτηνή ώστε να σου πουλήσει. Μπορείς να την εμπιστευτείς απόλυτα; Δυστυχώς συνεχίζουν ακάθεκτα, ενώ έπρεπε να κλείσουν τζιαι να εξαφανιστούν που την αγορά, διότι εκρατικοποιηθήκαν με τα λεφτά του φορολογούμενου (JP Morgan για παράδειγμα). Δεν αφήσαν την αγορά να τους τιμωρήσει γιατί υπάρχει πολιτικό κόστος κατά την άποψη μου. Προτιμώ τον Χάγιεκ τζιαι τον βον Μίζες που τον Φρίντμαν, βρίσκω τους πολλά πιο επίκαιρους που τον τελευταίο.
@Γιώργος.
Καθόλου εριστικός φίλε. Νάκκον εκτός, αλλά καθόλου εριστικός. Το θέμαν του άρθρου ήταν να ασκήσω κριτικήν έναντι στους λογής λογής κριτικούς που υπεραπλουστεύουν πολύπλοκες καταστάσεις τζιαι μας επιβάλλουν την άποψή τους με το να κυριαρχούν στα ΜΜΕ. Αν νομίζεις ότι κάμνω το ίδιο, τότε χαίρουμαι που το «Ξενύχτικον» κυριαρχεί στο διαδίκτυο τζιαι όποτε αννοίεις το κκομπιούτερ σου πετάσσεται τζιαι το μπλογκ μου με στα μούτρα σου τζιαι αναγκάζεσαι να δκιαβάζεις τζίνα που γράφω. Αν μέννεν άλλον πιάννω τζιαι τράφικ.
Δεν διαφωνώ για τον επικίνδυνο δανεισμό που αναφέρεις. Εννοείται ότι στην ακμή ενός φαινομένου σπάζει η φούσκα. Διαφωνείς όμως ότι η κρίση ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕ επί Μπους αλλά παλαιότερα τζιαι επιταχύνθηκε επί Κλίντον για να φτάσουμε δαμαί που εφτάσαμε σήμερα; Δεν μπορείς να φταίεις τον φιλελευθερισμό για κάτι που δεν ξεκίνησε, τούτον εν ούλλο το άργκιουμεντ. Ο λόγος που παραθέτω τα ακαδημαϊκά προσόντα μου, ή την έλλειψη αυτών αν προτιμάς, είναι ακριβώς για να θείξω ότι πρέπει να κατανοούμαι για τί πράμα μιλούμε. Έγινεν τόσον έφκολο να ασκήσεις κριτική την σήμερον ημέραν τζιαι εκαταντήσαμεν να είμαστεν ούλλοι πολυγνώμονες για ούλλα τα θέματα αλλά ουδείς να αμφισβητεί το credibility του ενός τζιαι του άλλου τζιαι χωρίς να διαχωρίζουμεν έννοιες. Αν δεν με πιστεύκεις κάτσε δε τα νέα τζιαι δε τον πρώτο βουλευτή που θα ανοίξει το στόμα του.
Για το CRA έχω άποψη τζιαι επιφυλάσσουμαι να απαντήσω που θα έβρω ώραν.
@idiot mouflon
Το χτιν τζιαι το χτοσιέριν ρε my friend. Τούτο τι σχέση έσιει με το θέμαν; Ο ισχυρισμός σου θυμίζει μου παπαγαλία καταρτισμού κομματικής νεολαίας, τζιαι ξέρω γιατί τζι εγώ επέρασα την.
Η μειώση των μισθών δεννεν αυτοσκοπός τζιαι ξέρεις το, εκτός τζι αν κάμνεις πως δεν το καταλάβεις.
Ο φιλελεύθερος υποστηρίζει έναν απλό πράμα; ο κάθε μισθωτός να αμείβεται ανάλογα με την εργασία του.
Που τζιαμαί τζιαι τζί ότι θέλεις κατάλαβε.
Σου φαίνεται παράλογο όμως να μειωθεί ο μισθός κάποιου τεμπέλη κυβερνητικού που απλώνει ζάμπα τζιαι προστατεύεται που κλίμακες μισθοδοσίας; Σου φαίνεται σωστό ένας εργατικός άνθρωπος να επιδοτεί έναν λιγότερο εργατικό άνθρωπο; Έννεν ούλλα άσπρο τζιαι μαύρο αλλά αγνοείς το σκόπιμα φαίνεστε μου.
Οι κατώτατοι μισθοί καλά κάμνουν τζιαι υπάρχουν αν με ρωτάς για να αποφεύγεται η εκμετάλλευση και ΜΟΝΟΝ. Αλλά πόσο ψηλοί πρέπει ναν σε σχέση με τους υπόλοιπους; Πόσο ψηλοί πρέπει νάναι για να παέννει ο κόσμος να σπουδάζει τζιαι να ειδικεύεται σε κάποιον επάγγελμα; Πρέπει να διατηρούνται ισορροπίες. Αν ο κατώτατος μισθός, λέμεν τωρά, ήταν ο μέσος μισθός της Κύπρου, εγώ που έχω μάστερ πόσα πρέπει να πληρώνουμαι; Ο απόφοιτος του λυκείου που θα πρέπει να δκιαλέξει τί να κάμει με την ζωή του αν θα έσιει εγγυημένο έναν υπερβολικά γενναιόδωρο κατώτατο μισθό τότε γιατί να πάει να μάθει γράμματα ή τεχνικό επάγγελμα;
Ξέρεις πολλούς πτυχιούχους (ειδικά κάτοχους πτυχίων επιστημών) ή τεχνικούς που ψήνουν χάμπουρκερ; Εφόσον έσιει πρόσβαση στην εκπαίδευση (τεχνική ή ακαδημαϊκή) τότε γιατί ψήνει χάμπουρκερ; Εν υπεραπλουστευμένη η προσέγγιση μου απλά γιατί θέλω να θίξω το ζήτημα. Είμαι εξίσου ενάντια στις μισθολογικές κλίμακες (ειδικά του δημοσίου και ημικρατικών) όσο είμαι στην εκμετάλλευση του ανθρώπου. Η κλίμακες που μόνες τους είναι εκμετάλλευση αν το καλοσκεφτείς. Δεν δέχουμαι να ζώ σε έναν κόσμο που οι εργατικοί θα επιδοτούν τους ττεμπέλληδες μέσα που κλίμακες τζιαι παγιωμένα «κεκτημένα» πας την ράσιη μου. Αξιοκρατία τώρα. Οι καλοί να πληρώνουνται παραπάνω που τους υπόλοιπους. As simple as that.
Όσο για τη μείωση του κόστους παραγωγής, δεν είναι μόνον το εργατικό κόστος που μπόρει να μειώνεται. Μπορεί να αυξηθεί η παραγωγικότητα του κάθε εργάτη με τη μετεκπαίδευση, τη μάθηση νέων δεξιοτήτων, τη χρήση νέων τεχνολογιών τζιαι πολλά άλλα.
Η ενθάρρυνση στην κατανάλωση μπόρει σε πρώτο επίπεδο να γίνει με την μείωση των φορολογιών (παραπάνω λεφτά να ξοδέψουμεν) τζιαι τη διατήρηση χαμηλών επιτοκίων. Αλλά στην κύπρο που έχουμεν ψηλό αφορολόγητο εννοείται ότι η μείωση θα οφελούσε μόνον τζίνους που πληρώνουν φόρους.
Για οικονομολόγους μη αριστερούς περίμενε να έβρω ώρα.
Αναφέρω ξανά τούτον που ανάφερα τζιαι στην ανάρτηση. Δεν έχω λύσεις έτοιμες για τα προβλήματα της κρίσης. Μια γενική ιδέα έχω, αλλά λύσεις δεν έχω. Είμαι όμως βέβαιος ότι ο φιλελευθερισμός δεν ευθύνεται για τούτην μας την κατάντια, όσο τζιαι να θέλουμε να τον φταίξουμε για να παρηγορηθούμε ψυχολογικά τζιαι ιδεολογικά.
By: firfiris on 4 Μαρτίου, 2009
at 6:58 πμ
«Ο απόφοιτος του λυκείου που θα πρέπει να δκιαλέξει τί να κάμει με την ζωή του αν θα έσιει εγγυημένο έναν υπερβολικά γενναιόδωρο κατώτατο μισθό τότε γιατί να πάει να μάθει γράμματα ή τεχνικό επάγγελμα;»
Market of lemons.
«Οι καλοί να πληρώνουνται παραπάνω που τους υπόλοιπους. As simple as that.»
Oi kaloi poioi evei; Poios krivei kai poios apofasizei;
By: minatsu on 4 Μαρτίου, 2009
at 8:37 πμ
E giati o ypoloipos gamimenos kosmos egorasen ta mortgages tous amerikanous?
Re kavlintirin eisai free market advocate? thysiastou kaiontas to kratos malaka opws kathe anthrwpos me arxidia pou pisteuei se kati.
eginete oulloi free marketeers tzai laleite mou ‘kapitalismos me kapoion elegxo’.
Arloumpes.
me ilithious san esas se posta aristera deksia, eimaste katadikasmenoi stin oikonomia to sisyfou.
toulaxiston se touto to blog egine h pio ousiwdeis syzitisi pou akousa mexri simera gia tin krisi.
gia na katalavoumen pou vriskomaste.
By: O Giannos o Tromeros on 4 Μαρτίου, 2009
at 10:57 πμ
Φιρφιρή αν έχεις πρόσβαση στον Economist εν καλά να διαβάσεις το Liberalism and other insults (Nov 4 2004). Αν δεν έχεις πρόσβαση στείλε μου email να σου το στείλω.
By: liberal on 4 Μαρτίου, 2009
at 12:31 μμ
Φιρφιρή,
Συμφωνώ μαζί σου ότι πολλοί άσχετοι παρελαύνουν από τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα ωσάν να είναι πανεπιστήμονες και γνώστες επί παντός επιστητού.
Συμφωνώ επίσης ότι ευθύνη στην κρίση έχει και η πολιτική ηγεσία γενικά και ειδικά. Γενικά γιατί όλη την περίοδο της οικονομικής ανάπτυξης όφειλε να γνωρίζει ότι οι ραγδαίοι ρυθμοί ανάπτυξης δεν στηρίζονταν σε πραγματικό χρήμα αλλά ήταν όλα βασισμένα σε δάνεια υψηλού ρίσκου και σε αδικαιολόγητη υπεραξία που δημιούργησε η αυξανόμενη ζήτηση. Αυτό ισχύει για τις περισσότερες κυβερνήσεις. Η ευθύνη τους είναι ότι ενώ γνώριζαν δεν αξιοποίησαν τους κρατικούς μηχανισμούς για έλεγχο των ασύδοτων κι επικίνδυνων ρίσκων που αναλάμβαναν ιδιώτες, με τις επιπτώσεις να πέφτουν συνολικά στην οικονομία κάθε τόπου.
Όμως, ειδικά για τις ΗΠΑ, μπορεί να είχαν γίνει μεταρρυθμίσεις επί Κλίντον, ωστόσο οι πολιτικές αποφάσεις για αξιοποίηση των μεταρρυθμίσεων αυτών έγινε από τον Μπους και τους νεοφιλελεύθερους με πολιτικό κίνητρο. Είχαν την ελπίδα ότι παρέχοντας εύκολα δάνεια σε κοινωνικά ασθενέστερες τάξεις, αυτοί ως ιδιοκτήτες σπιτιών κι επιχειρήσεων θα απο-στοιχίζονταν από το Δημοκρατικό Κόμμα και θα είχαν συμφέρον να ταχθούν με τους Ρεπουπλικάνους. Επεδίωξε δηλαδή αλλαγή στην πολιτική ψυχολογία μεγάλης μάζας Αμερικανών, όμως δεν του βγήκε.
Επίσης, σημειώνω δύο παραδείγματα, αυτό του σκανδάλου με τον Γάλλο διαπραγματευτή της Societe Generale πέρσυ τέτοιο καιρό και πιο πρόσφατα το σκάνδαλο Μάντοφ. Είναι και τα δύο δείγματα της ανθρώπινης απληστίας που μεταφέρεται στην αγορά και του τρόπου λειτουργίας μιας ασύδοτης αγοράς.
Για το σκάνδαλο Μαντοφ, το Γεννάρη είχε ένα ενδιαφέρον άρθρο στο newsweek. Εξηγούσε ότι όσοι ασχολήθηκαν σοβαρά με αυτή την υπόθεση γνώριζαν ότι τα όσα πρόσφερε ο Μάντοφ δεν ήταν δυνατό να έχουν διάρκεια και ήταν αναμενόμενο ότι γρήγορα το σύστημα του θα κατάρρεε. Όπως ισχυρίζεται το περιοδικό, επέμεναν ωστόσο να ενταχθούν στο πρόγραμμα Μάντοφ γιατί αυτό θα τους προσφέρε και την είσοδο στο κλάμπ των χάι και υπερπλουσίων. Δεν ήταν δηλαδή μόνο το θέμα του κέρδους, αλλά το βίτσιο ότι θα συγκαταλέγονταν στην ελίτ της ελίτ!
Ε, αν περιμένεις να πιστέψω ότι το καλύτερο σύστημα είναι αυτό που αφήνει την οικονομία ανεξέλεγκτη κι ελεύθερη στα χέρια τέτοιων τύπων θα πέσεις σίγουρα έξω.
Ούτε εγώ ξέρω τι μπορεί/ πρέπει να γίνει για ν’ αντιμετωπιστεί η κρίση αλλά είχα την ελπίδα ότι οι κυβερνήσεις θα αξιοποιούσαν τα λεφτά των φορολογουμένων για να διορθώσουν ανωμαλίες του συστήματος, θα έθεταν αυστηρούς κανόνες και θα προστάτευαν τους καταναλωτές απέναντι στις τράπεζες και στο μεγάλο κεφάλαιο, πριν σπεύσουν να το ενισχύσουν ώστε να ξανακυλήσει ο κύκλος της αγοράς. Τώρα, δεν ελπίζω ούτε σ’ αυτό.
Καλή Άνοιξη
By: ColourfulMind on 4 Μαρτίου, 2009
at 1:23 μμ
akka mpouka re gianni tromere
By: Ανώνυμος on 4 Μαρτίου, 2009
at 1:58 μμ
Φιρφιρή, συγχαρητήρια για το blog σου, σε παρακολουθώ.
Διάβασα με ενδιαφέρον το άρθρο σου και τα σχόλια των υπολοίπων φίλων.
Χωρίς να είμαι ειδικός επί οικονομικών επιτρέψετέ μου να εκφέρω την γνώμη μου.
Καταρχήν θα συμφώνήσω ότι ο κάθε άσχετος λέει τι γνώμη του για κάθε θέμα του τεθεί, χωρίς να έχει μελετήσει προηγουμένως και πολλές φορές χωρίς να σκεφτεί. Για αυτό φταίνε αυτοί που ρωτάνε μη ειδικούς, εμείς που τους ακούμε. Ευθύνη φέρει και οι ακαδημαίκοι που δεν βρίσκονται δίπλα στην κοινωνια να ενημερώσουν τον κόσμο για το πρόβλημα και την έκτασή του καθώς και να δώσουν λύσεις. Περισσότερη ευθύνη φέρουν οι κυβερνήσεις που δεν ‘εκμεταλλεύονται’ αυτούς τους ανθρώπους.
Τώρα αν το συστήμα ονομάζεται φιλελευθερισμός, νεοφιλελευθερισμος ή οτιδήποτε άλλο δεν έχει σημασια. Αυτό που έχει σημασία έιναι η Ελεύθερη Αγορά να λειτουργεί με Κανόνες και Όρους σεβαστους από όλους. Αυτός είναι ο ρόλος του κράτους, να διασφαλίζει ότι αυτοί οι κανόνες τηρούνται.
By: dentist on 4 Μαρτίου, 2009
at 5:36 μμ
Φιρφίριε,
Την σχέση να σου την εξηγήσουν ΟΟΣοι το προτείνουν σαν μέρος της αντιμετώπισης της κρίσης.
Κατηχύμενοι πολιτικά μάλλον άλλοι είναι που πιππιλίζουν καραμέλλες τύπου «μικρότερο κράτος» και «όχι στις κακές κρατικοποιήσεις» χωρίς να σκέφτονται πρώτα μόνοι τους το πράγμα. Εκείνοι που δεν αντιλαμβάνονται πως η εναντίωση σε «ισχυρό κράτος» άλλη έννοια-αφετερία είχε π.χ. το 1750, άλλη το 1910 και άλλη το 2009.
***
Στην κλίμακα «egalitarian » και «inegalitarian» (be it legal-political or economic) τα πράγματα δεν είναι τοσο απλά και γραμμικά αλλά γίνονται πολύπλοκα και πολυεπίπεδα. Όταν λες :
«Ο φιλελεύθερος υποστηρίζει έναν απλό πράμα; ο κάθε μισθωτός να αμείβεται ανάλογα με την εργασία του.
Που τζιαμαί τζιαι τζί ότι θέλεις κατάλαβε.»…
αναρωτιέμαι τζιαι εγώ πόσα πράγματι καταλάβεις.
Ειδικά όταν το «ανάλογα με την εργασία του» το εμβολιάζεις μετά με ένα «..εγώ που έχω μάστερ πόσα πρέπει να πληρώνουμαι;¨ τζιαι «…αν θα έσιει εγγυημένο έναν υπερβολικά γενναιόδωρο κατώτατο μισθό τότε γιατί να πάει να μάθει γράμματα ή τεχνικό επάγγελμα;»
Αλήθεια, πως έκρινες ότι ο ανειδίκευτος κάνει «λιγότερη εργασία» τζιαι φτάνεις στο συμπέρασμα ότι ο κατώτερος μισθός πρέπει να’ν’ χαμηλός για να πάει κάποιος να πάρει πτυχία ή να μάθει τεχνικό επάγγελμα; Σοβαρά; Ο κόπος τζιαι η παραγωγικότητα θα κριθούν από το πτυχίο η την τεχνική κατάρτιση;
Ένας τεχνικός και ένας πτυχιούχος δεν μπορούν να κάθονται να τα κνίθουν στη δοπυλειά τους; Να σου θυμίσω το παράδειγμα με τους κυβερνητικούς που εσύ χρησιμοποίησες. Απλώνουν ζάμπα είπες. Τούτοι δεν έχουν πτυχία ή τεχνική κατάρτιση; Εν ανειδίκευτοι τούτοι ούλλοι; Μάσhαλλα μας ρε Φιρφίριε! Για να δικαιολογήσουμε τζείνο που θέλουμε εκάμαμεν τους κυβερνητικούς απόφοιτους δημοτικού χωρίς ειδίκευση. Εύγε!
«…Ξέρεις πολλούς πτυχιούχους (ειδικά κάτοχους πτυχίων επιστημών) ή τεχνικούς που ψήνουν χάμπουρκερ;»
Μεσενυτζέρηδες, πωλήτριες σε μπουτίκ, γκαρσόνια-μπάρμαν τζιαι Ντιτζει. Χαμπουρκεράδες όι γιατί επιάσαν τα πόστα οι πόντιοι τζιαι οι πολωνοί. Ρώτας τους να δεις αν κάποιοι έχουν πτυχία.
***
«… Οι καλοί να πληρώνουνται παραπάνω που τους υπόλοιπους. As simple as that….»
Άτε τωρά, πε μας ότι «καλλίττεροι» εν όσοι έχουν πτυχίο η τεχνική κατάρτιση ακόμα μια φορά να σε πέψω «ανειδίκευτο» σε εργοστάσιο να δεις το νόστο.
Ποιος και πως εν’να ο κρίνει το «καλλίτεροι» το γιό μου; Να σου θυμίσω τζείνο το «original position» του Hayek τζιαι του Rawls . Βέβαια εν θεωρητικό εργαλείο που βάλλει μια «μηδενική βάση» στο θέμα «πως επιλέγουμε κριτίρια & κανόνες» που στην πράξη δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Αν όμως προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε το πνεύμα του συγκεκριμένου σκεπτικού στη σημερινή πραγματικότητα… που πάει ο τρόπος αξιολόγησης που προτείνεις; Δεν νομίζω πάντως να οδηγεί στο σημείο που το θέλεις.
***
Αλήθεια, γιατί άμα μιλά κάποιος για μείωση των κερδών / αποδοχών του κεφαλαίου, των ιδιοκτητών τζιαι των υψηλόβαθμων διευθυντικών στελεχών … τότε όλοι οι «φιλελεύθεροι» φωνάζουν για παραβίαση της έλεύθερης αγοράς αλλά…. άμα ο ανειδίκευτος τζιαι γενικά τζείνος του κατώτερου μισθού τίθεται ενώπιον του διλήμματος «κατώτερος μισθός ή πείνα» τούτον να θεωρείται γκράντε ελευθερία;
Διότι ουσιαστικά τούτο προτείνεις: » Οι κατώτατοι μισθοί καλά κάμνουν τζιαι υπάρχουν αν με ρωτάς για να αποφεύγεται η εκμετάλλευση και ΜΟΝΟΝ.»
Που θωρείς την αποφγή της εκμετάλλευσης; Τζείνος που σπάζει τη ράσhη του στο εργοστάσιο τζιαι ως νεοπροσληφθείς δεν πιάννει αρκετά για στέγη τζιαι τροφή… πε του πως δεν τον εκμεταλλεύκουνται.
***
Στην κλίμακα «egalitarian » και «inegalitarian»… υπάρχουν τζιαι οι -στην ουσία -inegalitarians που κρύβονται από μια πιο «ισόνομη» θέση τύπου «οι καλλίττεροι να πιάνουν παραπάνω»… εννοόντας όμως ότι «οι καλλίττεροι είμαστεν εμείς». Μπράβο ισονομία !
Οι τραγικότεροι όμως -τζιαι τούτον εν που προσπαθώ να σου πω΄τόσο τζιαιρόν -εν τζείνοι που πιστεύκουν ότι «έχω τα προσόντα για να ανήκω στην ελίτ, είμαι μορφωμένος τζιαι κοψονούρης»… τζοιαι δεν καταλαβαίνουν ότι είναι απλώς πιόνια τζιαι αναλώσιμο υλικό.
***
Και τώρα στην πολυαγαπημένη «ενθάρρυνση στην κατανάλωση». Αν ο κόσμος -μέσα στην δίνη της κρίσης -αποφασίσει να μεν καταναλώνει; Θα τον βάλουμε με το ζόρι; Θα του κάμνουμεν ενέσεις εμβολίου «Consumer confidence»; Α, εξήχασα. Ήδη γίνεται τούτο. «Be number one», «προσπέρασέ τους», «Ξεχώρισε από το πλήθος» (με το να αγοράζεις προϊόντα mass production) !
Δυστυχώς εξέχασες ότι τούτη η μαυρογέριμη ενθάρρυνση εξεχείλωσεν το που τζιαιρό. Δεν είναι μόνο οι τοξικές επενδύσεις τζιαι τα επισφαλή δάνεια αγάπη μου. Εν τζιαι τούτη η τεχνητή φρενίτιδα που αν την παρατηρήσεις εν που την μεταπολεμική περίοδο (WW II) που μας συντροφεύκει τζιαι καλή τύχη στο να την αποδώσεις σε Δημοκρτικούς ή Ρεπουμπλικάνους.
Τούτη η νοοτροπία «καπαρτίζω γιατί είμαι γενημένος πρωταθλητής» τζιαι τα παράγωγα της ήταν πολλά χρήσιμη για να κερδηθεί ο ψυχρός πόλεμος (η κόκα-κόλα τζιαι το ροκ & ρολ ήταν τα πρωτοπαλλίκαρα, όι ο Πάπας τζιαι οι αντιγνωμούντες). Ας φάμεν υπερφίαλη τάση για κατανάλωση τωρά να χορτάσουμε.
***
«… Για οικονομολόγους μη αριστερούς περίμενε να έβρω ώρα…»
Φιρφίριε, όταν φκαίνεις με ύφος ντόκτορα τζιαι κατηγορείς τους «ειδήμονες» μας… νόμιζα ότι είχες ήδη κάμει την έρευνα σου ή είχες ήδη γνώση. Όχι για να κάμεις αναλυτική παρουσίαση τους αλλά τουλάχιστον να μου πεις «ναι, ξέρω πως ο Τάδε είπε κάτι παρόμοιο, θα το συζητήσουμε αργότερα όμως». Μήπως δεν έκαμες καν τον κόπο να ψάξεις πριν γράψεις;
Και κάτι άλλο. Τούτοι οι «ειδήμονες» μας εν τζιαμέ -πιθανόν -διότι τούτο εν το επίπεδο μας. Τζιαι με τούτον εννοώ το επίπεδο μορφωμένων τζιαι αμόρφωτων, ντόπιων συντηρητικών τζιαι φιλελεύθερων, δεξιών τζιαι αριστερών. Μήπως … λέω μήπως… τα πράγματα έχουν έτσι γιατί έτσι βολεύει ορισμένους; Ακόμη και τους -κατ’ επίφαση -(νεο)φιλελεύθερους που στην πράξη εφαρμόζουν οι ίδιοι την ανισοτιμία;
Άτε τωρά, είδα ένα όνειρο με ρινόκερους στο Λονδίνο (κάτι με ισθιρ θίατερ) τζιαι πρέπει να το αναλύσω με τη μούσα μου. Σε χαιρετώ.
By: the Idiot Mouflon on 4 Μαρτίου, 2009
at 5:38 μμ
Κατηχούμενοι…
By: the Idiot Mouflon on 4 Μαρτίου, 2009
at 5:39 μμ
Filtate Firfiri,
To arthro sou perna more or less to minima oti den prepei na katakeraunonoume ton neofileleutherismo k to kapitalistiko modelo gia tin krisi k na leme oti ftaei gia ola. An k exo mono vasikes gnoseis tis oikonomikis theorias, exo na prostheso liga pragmata.
proton, to arthro sou graftike se skoptiko ifos k etsi diafono me kapoious pou xaraktirisan meros tou perioxomenou os «malakies».
deuteron, exeis ena lathos otan les: «Πόθθεν ως τα πόθθεν ο κρατικός παρεμβατισμός του 1977 τζιαι 1995 εν φιλελεύθερον μέτρον διαφεύγει μου»
File, auto onomazetai (an den kano lathos) deregulation: the process of removing barries from the markets. To derelugation, pou kata emena einai to deutero step tou globalization (to proton einai to removal of barrries to trade, i.e. tariffs, k ton triton, pou diadramatizetai tora, einai to harmonisation ton laws & regulations ana ton kosmo, i.e EU Directives), einai apotelesma tou neofileleutherismou k tou neo-kapitalismou.
Den prepei omos na leme oti ftaei o neofileleutherismos gia ola. Nomizo, den vgainei kanena simperasma me auto. Mporoume na poume omos oti ontos einai mia akoma apotixia tou neofileleutherismou k auto den prepei na tuxei kamias amfisvitisis. Giati einai apotixia? giati apla ta actions and inactions of all the market participants eferan auto to apotelesma (p.x. aplistoi trapezites- bonuses, anegefaloi katanalotes, lack of adequate supervision, wrong monetary policy, lack of government intervention).
Episis, den mathainoume apo ta lathi tou parelthontos (proigoumeni pagosmia krisi pou ksekinise pali (suprise, suprise !!) apo tin poliagapimeni mas Ameriki. In many ways, the current collapse echoes the mistakes made in past crises: ignorance of risk coupled with widespread use of leverage. And again, governments failed to intervene and prevent failures and restore efficiencies in the markets.
K ama leo governments, ennoo tin amerikaniki, tin mitra tou provlimatos. Na sas thimiso oti logo tou US k metepeita global recession tou 2002-2004 k tou gegonotos oti oi latin america economies itan so inter-connected with the US economy, eixe os apotelesma dekades ekatomiria kosmos na odigithei stin apoliti ftoxia stin notio ameriki? Thimaste tis eikones apo tin anarxia sto Buenos Aires (oti egine stin Athina prosfata) k anafores oti anthropoi etrogan apo ta skoupidia alla akoma k tous skillous tous? An oxi, tha deite ksana autes tis eikones ksana stis dikes mas geitonies (anatoliki europi k valtiki). Na min anaptikso ta provlimata pou antimetopizoun oi xores autes giati e varethiketai me pile.
Thank you USA once again – truly yours 🙂
By: Gourounos on 4 Μαρτίου, 2009
at 5:47 μμ
Όσον αφοράν τους κατώτατους μισθούς θα συμφωνήσω ότι θα πρέπει να υπάρχουν για να εξασφαλίζεται η διαβίωση και να μην υπάρχει ανθρώπινη εκμετάλλευση. Αύτο που θα έπρεπε να αλλάξει είναι ότι θα έπρεπε να υπάρχει μπόνους παραγωγικότητας ώστε να υπάρχει κίνητρο για τον εργαζόμενο και να ευννοείται η αύξηση της παραγωγικότητας.
Και κάτι τελευταίο που μου έκανε εντύπωση. Διάβαζα πριν μερίκα χρόνια σε αθηναική εφημερίδα για τη φορολογία στην Σουηδία, μια χώρα με υψηλή φορολογία και ισχυρό κοινωνικό κράτος ( τότε, δεν ξέρω αν έχουν αλλάξει τα πράγματα τώρα και σε ποιο βαθμο). Ο μέσος Σουηδός δεν σκέφτεται να φοροδιαφύγει παρά την υψηλή φορολογία γιατί οι φόροι του θα του επιστραφούν πίσω με τη μορφή έργων , παιδείας, υγείας κλπ. Αυτος ο τρόπος σκέψης είναι θέμα νοοτροπίας, παιδείας και όχι εκπαιδευσης, κάτι που μας λείπει. Δεν μπορείς να τα περιμένεις όλα από το κράτος αν δεν το εμπιστεύεσαι και αν δεν σέβεασαι τους όρους και κανόνες του. Τώρα θα μου πείτε ότι αυτό χρεάζεται αξιοκρατια, που πάλι δε έχουμε, άρα θέμα παιδείας (πάλι).
Μπορεί να βγήκα λιγο εκτός θεματος.
Ευαχαριστώ
By: dentist on 4 Μαρτίου, 2009
at 5:54 μμ
file odontiatre/ dentist, epidi en to epagelma mou i forologia, oulloi forodiafeugoun eite nomima eite paranoma..k oi souidoi included !! Polloi pou tous soudous exoun kirpiakes etairies…Prosfata, i souidiki kivernisi eperase k nomous pou stoxeuoun na stamatisoun kapoies praktikes pou meionoun ta souidika forologika esoda
By: Gourounos on 4 Μαρτίου, 2009
at 6:57 μμ
File, sigoura tha yparxei kai forodiafygi stin souidia, alla milisa gia diaforetiki nootropia. Gia ayto ekei leitourgei kai kalytera to koinwniko kratos.
Eyxaristw!
By: dentist on 4 Μαρτίου, 2009
at 7:18 μμ
@liberal Thanks. Είχα το υπόψιν μου αλλά καλά που μου το εθθύμησες. Ήταν πολλά ενδιαφέρουσα η προεκλογική τότε. Θυμούμαι ότι ήμουν φοιτητής σε πρόγραμμα ανταλαγής στο Νοττινγχαμ όταν επαρακολουθούσα τότε τα ντιμπέϊτ.
@dentist Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω παραπάνω μαζί σου. Πού εν οι ακαδημαϊκοί μας; Πετάσσουνται μόνον όπως τα αππιϊτούρκα άμαν μιλούν για το σχέδιον Ανάν τζιαι για να κατηγορήσουν μόνον, χωρίς να προτείνουν τίποτε. Πού εν οι δημόσιες συζητήσεις επιπέδου; Γάμα τα φίλε.
@idot mouflon. Ως το πρώτον κομμάτι συμφωνούμε. Η έννοια του κράτους τζιαι οι συσχετίσεις αλλάζουν (Sociological Evolution of the State του Giafranco Poggi).
Βρίσκεις σήμερα όμως ότι το κράτος μας δέννεν υπερβολικό; Ότι ο κρατικός κουρβανάς δεν καταλύει τα ριάλια των φόρων μας; Ότι δεν επιβραβεύεται το μέσον, οι μίζες, το κουμπαρκόν τζιαι το γλύψιμον εις βάρος του ταλέντου τζιαι της αξίας; Τζιαι στην σειρόττερην περίπτωσην που το κράτος τζιαι η νοοτροπία δεν θα αλλάξει, τότε μιτσόττερον κράτος θα συνεπάγεται λλιότερον που τούτον το κακόν.
Σε ότι αφορά το θέμαν της εργασίας τωρά. Το πόσον παράγει ο καθένας τζιαι πόσον συνεισφέρει στην οικονομίαν εν μετρήσιμον. Αν δέννεν μετρήσιμον τότε ξέρει ο μάστρος.
Ας πάρουμεν για παράδειγμαν έναν πολιτικόν μηχανικόν τζιαι έναν υπάλληλον σε πεζινάρικον.
Ο μηχανικός που την εργασίαν του προσφέρει Χ στον εργολάβο, ο δε πεζινάρης Ψ στον μάστρον του. Η αμοιβή τους τζιαι τους θκυό εν ποιό κάτω που το πόσο συνισφέρουν ώστε να φκάλλει κέρδος ο μάστρος τους. Κανένας δεν θα τους προσφέρει παραπάνω απ όσα παράγουν. Ο μηχανικός αν έβρει αλλού να του διούν παραπάνω θα φύει να πάει τζιαμαί, το ίδιον τζιαι ο πεζινάρης. Μπόρει όμως ο πεζινάρης να κάμει τον μηχανικό; Οϊ φυσικά. Μπορεί ο μηχανικός να κάμει τον πεζινάρη; Ναι, αλλά δεν θέλει γιατί φκάλλει παραπάνω γιατί κάμνει τον μηχανικό (μιλώ για τους μισθωτούς πάντα, όϊ τους αυτοεργοδοτούμενους ή αλλες κατηγορίες). Επομένος εν απόλυτα δικαιολογημένο γιατί κάποιος μπορεί να σκοτώνεται τζιαι να δρώνει που το πρωίν ως την νύχταν τζιαι πάλαι να φκάλλει λλιότερα που κάποιον του γραφείου. Η αξία της δουλειάς που αναφέρουμαι είναι καθαρά η οικονομική. Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή τζιαι όσοι εργάζονται τους θεωρώ αξιοπρεπέστατους ανθρώπους, ανεξάρτητα της φύσης της δουλειάς τους. Τζιαι μιας τζιαι έθιξες το θέμα, τζιαι γκαρσόνιν εδούλεψα, τζιαι χτίσματα εδούλεψα (τζιαι όποιος το έκαμε θα ξέρει γιατί ο χτίστης πληρώνεται παραπάνω που τον αρκάτη τζι ας εν εξίσου χειρονακτική η δουλειά) τζιαι σε εργοστάσιο πλαστικών εδούλεψα, τζιαι παράνομα εδούλεψα στο εξωτερικόν να πογιατίζω σπίθκια. Τζιαι οι γονείς μου αρκάτες τζιαι οι πάπποι μου βοσκοί τζιαι ρεσπέρηδες. Χάππι;
Δεν θα βάλουμεν κανέναν να καταναλώσει με το ζόρι. Απλά διούμεν κίνητρα. Αν θέλεις γόρασε αν θέλεις με γοράσεις. Νούν έσιει ο καθένας τζιαι ότι καταλάβει. Τι λαλείς εσύ; Να αναγκάσουμεν τες τράπεζες να δώσουν δάνεια;
Για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι σίγουρος για την θεραπεία της κρίσης. Θα χαρώ να ακούσω τες απόψεις σου. Το σχόλιο για την κατανάλωση ήταν εις απάντηση του σχολίου σου.
Το αν θα γοράσει ο άλλος εν δικαίωμα του. Ως φιλελεύθερος το σέβουμαι τζιαι δεν εξαναγκάζω κανένα. Η ελευθερία μου σταματά τζιαμάι που ξεκινά η δική σου.
Το ύφος ντοκτορά που μου αποδίδεις βρίσκω το τουλάχιστον άτοπο για να μεν πω προσβλητικό. Τους περιορισμούς μου παραδέχουμαι τους τζιαι επαναλαμβάνω για τρίτη φορά, πως το άρθρο δεν είναι πολιτική ανάλυση αλλά κριτική στην ελαφρότητα του πολιτικού σχολιασμού τζιαι στην παπαγαλία που μας επελλάναν που το πρωϊν ως την νύχταν.
Το ίδιον άρθρον θα εγράφετουν κάλλιστα εαν την ώρα που μου ήρτεν να το γράψω είχα υπόψιν μου την γενικολογία «Οι ξένοι προκαλούν το έγκλημαν» χωρίς να έσιει ιδέαν τζίνος που το είπεν για το πως προκαλείται το έγκλημαν, ή αν είχα υπόψιν μου την γενικολογίαν «Οι ξένοι εφάν μας ΟΥΛΛΕΣ τες δουλειές» τζιαι δεν έξερεν ο αχάπαρος ότι μόνον οι ανειδίκευτοι εργάτες τζιαι πολλά συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα που την παράνομη εργασία. Αν τούτον το απλόν πράμαν δεν το εκατάλαβες, τι να σου πω.
Οι τραπεζίτες που εγίναν με τα εκατομμύρια σε μιαν ελεύθερην αγοράν όπως διατείνομαι (τζιαι επαναλαμβάνω πως ελεύθερη δεν σημαίνει ασύδωτη τζιαι χωρίς ελέγχους, αλλά όχι περιορισμούς) δεν θα εφτάναν να εκάμναν τα δάνεια που εκάμαν τζιαι να πιάσουν τα μπόνους που επιάσαν. Αλλά άμαν η κυβέρνηση λαλεί σου, δώσε του καθενός δάνειο τζιαι δεν πειράζει αν δεν κρατά να το ξοφλήσει τότε σάστα τζι εγύρασιν τζιαι έτα μπόνους που ελαλούσες. Ακόμα τζιαι δίκαιο να έσιεις, να μεν ενεκατόνουνταν οι κυβερνήσεις να ξελασπώνουν την κάθε κωλοτράπεζα τζιαι οι συγκεκριμένες εταιρείες, όπως τζιαι άλλες αποτυχεμένες θα καταδικάζονταν που την αγοράν εις θάνατον. Το ότι ακόμα υπάρχουν εν δουλειά της κυβέρνησης. Δεν ξέρω αν σωστά επράξαν όμως οι κυβερνήσεις, αναλογιζόμενος το μέγεθος της κρίσης.
Ο ανειδίκευτος εργάτης που λαλείς, που σπάζει την ράσιη του στα εργοστάσια, γιατί δεν κάμνει μιαν καλλύτερη δουλειά; Γιατί δεν μπόρει (ή δεν έσιει). Γιατί δεν μπόρει; Γιατί δεν έμαθε. Δωρεάν παιδεία τζιαι σύστημα μαθητείας έχουμε; Έχουμε. Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου στον φιλελευθερισμό, ο οποίος φιλελευθερισμός δεν εφαρμόστηκε πουθενά ακόμα, είναι στην επιλογή του καθενός να κάμει τζίνα που θέλει. Δυστυχώς η εξαθλίωση του εργάτη τη σήμερον ημέρα, όπως τον φτωχό που επέθανεν στο Ακάτζι σαν εμάζεφκεν χόρτα μες την βροσιήν που κεραυνόν, εν εν πολλίς αποτέλεσμα της ελεύθερης αγοράς ή του προστατευτισμού που αναγκάζει τον άλλον να μεταναστεύσει παράνομα τζιαι δημιουργεί παράλληλες αγορές μαύρης εργασίας, που ωθεί στην φοροδιαφυγή τζιαι στην απουσία αποτελεσματικού ελέγχου;
Τζιαι αντιστρέφω το ερώτημα σου. Έβρε μου εσύ έναν λογιστή ή πολιτικό μηχανικό που ψήνει χάμπουρκερ;
Ο λόγος που επιφυλάχτηκα να σου απαντήσω είναι γιατί έχω τζιαι δουλειάν τζιαι δεν είμαι ούλλη μέρα πάνω που το κκομπιούτερ.
Πολλά περιληπτικά δε
Madison’s 10th Federalist Paper για τους κινδύνους της απεριόριστης πολιτικής δύναμης που πλευράς του κράτους, που εν τζίνον που με καίει παραπάνω. Κάποιους ανέφερες τζιαι ο ίδιος τζιαι ανέφερα τζι εγώ προηγουμένως. Αν θέλεις τζι άλλους πολλά ευχαρίστως αλλά πρέπει να το ψάξω παραπάνω. Δυστυχώς δεν έχω τα βιβλία μου μαζί μου.
O HL MEncken, νομίζω εν δημοσιογράφος που ήταν, έγραψεν για το πως το κράτος προάγει την αναξιοκρατία τζιαι την μετριότητα. Δε επίσης το The God of Machine της Ιζαμπέλ Πάτερσον. Η Ayn Rant έγραψεν για το πως τα εκάμαν πούττους οι αμερικανοί με το new deal (δεν είμαι όμως σίγουρος).
Μια πολλά καλή κριτική στον Κευνιανισμόν, το υπερβολικόν κράτος προνοίας τζιαι τον παρεμβατισμόν έκαμεν ο Henry Hazlit (βλέπε τους συνδέσμους στη Wikipedia na men ta grafw oylla). Που μνήμης τούτους αθθυμήθηκα τζιαι ας εν καλά η γουικιπίντια για το κούντημαν.
Όσο για τους μισθούς εν τέλεια άκυρη η κουβέντα που λαλείς. Έβρε μου εσύ μιαν χώρα που να μεγαλώνει η οικονομία της τζιαι να ππέφτουν οι μισθοί κάτω. Γιατί να ΠΡΕΠΕΙ να αυξηθούν η μισθοί ή να μειώνουνται τζιαι να μεν ακολουθούν την πορεία της οικονομίας δηλαδή; Θα χαρώ να διαβάσω δοκίμια προς το αντίθετο αν έσιεις υπόψην σου.
@gourounos
I never realised that forcing a bank to give loans would count as deregulation.
When were proper background checks, credit checks and due diligence considered a barrier of entry? And even if it were, a barrier of entry to what? To consumer loans?
I agree with the rest more or less.
cheers for the comments
Θέκκιου τζιαι στους υπόλοιπους για τα σχόλια. Η συζήτηση εν πάντα καλή
By: firfiris on 4 Μαρτίου, 2009
at 7:25 μμ
Firfiri, den einai anagi na mou grafeis sta egglezika; eimai xorkatokipraios 🙂 aplos dame pou eime den mporo na grapso se ellinikous xaraktires…k protimo ta egglezika
afou anaferes to wilipedia, psakse to derelegulation..p.x. otan i kivernisi sti kpro perase nomo pou epetrepe na uparxei deuteros paroxeas stis tile-epoikinonies (Areeba) i tetartos retailer sta petrelaiodi (Lukhoil), auta einai paradeigmata deregulation…esi sto diko sou paradeigma (pou to anaferes os kratikos paremvatismos), to point einai oti i kivernisi xalarose tous periorismous ton trapezon na mporoun na dosoun pio eukola daneia. Bottom line: o kratikos paremvatismos stin periptosi tou «deregulation» einai mia neofileleutheri politiki (vlepe dekaetia tou 1980 sto UK: deregulation and privatisation).
Epanalamvano: den exo arketes gnoseis peri oikonomikon…
Oso gia tous kratikous upallilous sti kipro, gia tis misthologikes klimakes, gia tin xamili paragogikotita, to ipsilo dimosio kostos en sxesi me to AEP: simfono apolita mazi sou..tha erthei k o kairos pou o kompos tha ftasei sto xteni…epomeni dekaetia…
Den tha ksexaso pote pos i POBEK, PASIDI, sintexnies giatron… simperiferontan prin apo tis ekloges tou 1998, 2001, 2003. NTROPI, NTROPI, k meta miloume gia patriotismo otan to mono pou skeftomaste einai i pouga mas !!
Na min tolimiso na anoikso koubenta gia katargisi tis ATA giati merikoi mporei na men kremasoun…einai poli noris akoma na milisoume sti Kipro gi auto..mporei meta apo 10 xronia otan i Kipriaki oikonomia xasei eksoklirou to competitivness tis…
ate kali sarakosti me tis efta evdomades k me tis flaounes k tis empaskies mas…mana mou mana mou
By: Gourounos on 4 Μαρτίου, 2009
at 8:17 μμ
@Gourounos
Όσον αφορά στο CRA δεν έσιεις δίκαιο. Δεν πρόκειται για μορφή deregulation. Εν μια μορφή πίεσης (σίουρα εννεν τούτο που λεει ο Φιρφιρής αλλά περιμένω να επανέλθει επί του θέματος) παραπάνω συμβολικής παρά οτιδήποτε άλλο (βλέπε: πως να προσελκύσεις ψήφους μειονοτήτων).
Ουσιαστικά λαλεί ότι μια τράπεζα που έσιει υποκατάστημα στον Κάμπο της Τσακκίστρας τζαι φκάλλει λεφτά που τες υπηρεσίες που προσφέρει στους κατοίκους της περιοχής πρέπει να τους διά τζαι δάνεια παρόλο που εν πιο πιθανό να εν επισφαλή παρά αν διά δάνεια μόνο που το υποκατάστημα της στην Έγκωμη. Φυσικά εν θέτει πραγματικούς περιορισμούς, τζαι ούλλα τα στοιχεία του Federal Reserve δείχνουν ότι εν είσιε αντίκρυσμα στην αγορά.
Δικαιούσαι όμως να αμφισβητείς ότι εν κρατικός παρεμβατισμός ή τουλάχιστον αν είναι εν που τες πλέον χαλαρές μορφές παρεμβατισμού.
By: Γιώργος on 4 Μαρτίου, 2009
at 11:04 μμ
@ Giorgos
euxaristo gia tin diorthosi
By: Gourounos on 5 Μαρτίου, 2009
at 5:12 μμ
(Μια διόρθωση, στο προηγούμενο «αφετηρία» και όχι «αφετερία»)
Απορίες Φιρφίριε, πολλές απορίες μου δημιουργεί ο τρόπος σκέψης σου, ειδικά άμα λάβω υπόψη το θέμα των σπουδών σου.
Αποδίδεις κατ’ απόλυτο τρόπο μιαν ουσιαστικά «κακή φύση» στο Κράτος, δηλαδή σε έναν ανθρώπινο οργανισμό… αλλά στην εξίσου ανθρώπινη Αγορά αποδίδεις μιαν ουσιαστικά «καλή φύση».
«… Ότι ο κρατικός κουρβανάς δεν καταλύει τα ριάλια των φόρων μας; Ότι δεν επιβραβεύεται το μέσον, οι μίζες, το κουμπαρκόν τζιαι το γλύψιμον εις βάρος του ταλέντου τζιαι της αξίας; Τζιαι στην σειρόττερην περίπτωσην που το κράτος τζιαι η νοοτροπία δεν θα αλλάξει, τότε μιτσόττερον κράτος θα συνεπάγεται λλιότερον που τούτον το κακόν…»
Τούτα είναι κακά -εκ’ κατασκευής -χαραχτηριστικά του Κράτους ή χαραχτηριστικά λόγω μετάγγισης από την ανθρώπινη φύση; Τζιαι πως γίνεται μετά η ίδια μετάγγιση στην ανθρώπινη Αγορά να αποδίδει καλά χαραχτηριστικά τζιαι να μας οδηγεί σε μιαν υγιή Αγορά που θα καθαρίσει τα πάντα; (Δες «…όπως τζιαι άλλες αποτυχεμένες θα καταδικάζονταν που την αγοράν εις θάνατον. «)
Η φύση μας να έχει και το «κακό» και το «καλό» τζιαι ανάλογα με τη προδιάθεση & την ενθάρρυνση από το περιβάλλον να εκδηλώνεται καταλάβω το. Να εν «απόλυτα καλή» τη μια τζιαι «απόλυτα κακή» την άλλη, ανάλογα με το τι συμφέρει στο «επιχείρημα» τζιαι χωρίς καμιά πάρακάτω ανάλυση δεν το καταλάβω.
Όσο αφορά το φιλελευθερισμό σου… Πως φτάνεις στο συμπέρασμα ότι μόνο το κακό Κράτος σου περιορίζει την Ελευθερία σου; Άλλες εξουσίες δεν υπάρχουν; Η περίπτωση να είναι εξουσία -τζιαι μάλιστα ισχυρότερη σε βαθμό που να καππελλώνει το κράτος -όσοι κατέχουν τα Μέσα (είτε Παραγωγής, είτε/και Μαζικής Ενημέρωσης) είναι κάτι εντελώς απίθανο για ‘σένα;
Τη δε περίπτωση ένα -κατάλληλα διαμορφωμένο -μικρότερο Κράτος να είναι υποχείριο των άλλων εξουσιών που προανάφερα την προσπερνάς πιο γρήγορα και από βιαστικός οδηγός που προσπερνά το φορτηγό στον υπεραστικό. Ζβββββιιιιννννν.
***
«…Το πόσον παράγει ο καθένας τζιαι πόσον συνεισφέρει στην οικονομίαν εν μετρήσιμον. Αν δέννεν μετρήσιμον τότε ξέρει ο μάστρος.
Ας πάρουμεν για παράδειγμαν έναν πολιτικόν μηχανικόν τζιαι έναν υπάλληλον σε πεζινάρικον.
Ο μηχανικός που την εργασίαν του προσφέρει Χ στον εργολάβο, ο δε πεζινάρης Ψ στον μάστρον του.»
Μετρήσιμο. Αλλά μετρήσιμο από αυτόν που έχει άμεσο συμφέρον; Είτε τον εργοδότη, είτε τον εργαζόμενο; Εκεί δεν θα προκύψουν τα «κακά» χαραχτηριστικά που αποδίδεις στο Κράτος και τους Κυβερνητικούς; Ου, Παναΐα μου, μόλις ήβρα μιαν υποψία ρόλου για το κακό Κράτος.
Τι είπες; Ο κοινωνικος διάλογος τζιαι οι διαβουλεύσεις των κοινωνικών εταίρων; Να τον δούμεν σε μια περίπτωση όπως αυτή των Τραπεζών;
Ας πούμε ότι η Αγορά καταδικάζει τις άχρηστες τζιαι ανοίγουν καινούριες. Θα μου άρεσκε πολλά αν δεν υπήρχε ο κίνδυνος να ανοίξουν καινούριες από τους ίδιους. Διότι δεν έχασαν όλοι τους τη προσωπική τους περιουσία. Είναι με λεφτά άλλων που έπαιζαν, για αυτό έχουμε και ορισμένους από τους υψηλόβαθμους να αφυπηρετούν με τεράστια εφάπαξ τζιαι τους μεγαλομετόχους να διατηρούν περιουσία ενώ η Τράπεζα δηλώνει ζημιές.
Τζιαι τι θα γίνει με τα δικαιώματα των υπαλλήλων; Που θα παν οι όποιες συλλογικές συμβάσεις ή έστω οι άγραφες συνήθεις πρακτικές; Οι δε θέσεις εργασίας δεν είναι εξασφαλισμένς… ας είναι καλά ο μουρλός ο Ανδρουλάκης που εξηγούσε στους αντιεξουσιαστές στο Ηράκλειο ότι σπάζοντας τις βιτρίνες της Τράπεζας βοηθούν να έρτει πιο γρήγορα η ψηφιοποίηση των λογαριασμών και το μειωμένο προσωπικό.
Να δεχτώ ότι είναι δικαίωμα του ιδικτήτη να προσλάβει λιγότερους αφού μπορεί. Που πάει όμως ο κοινωνικός διάλογος και η δύναμη του εργαζόμενου να επιλέξει και να διεκδικήσει άμα λιγοστεύουν οι θέσεις τζιαι βρίσκεται μπροστά στο κίνδυνο της ανεργίας ή ενός μισθού που δεν σου εξασφαλίζει τα απαραίτητα; Το πτυχίο μας τζιαι βουρ για το πλησιέστερο χαμπουρκεράδικο ή αποδέχεσε μειωμένες απολαβές τζιαι προνόμια. Σούπερ ελευθερία.
***
«…Η αμοιβή τους τζιαι τους θκυό εν ποιό κάτω που το πόσο συνισφέρουν ώστε να φκάλλει κέρδος ο μάστρος τους. Κανένας δεν θα τους προσφέρει παραπάνω απ όσα παράγουν…»
Δηλαδή το κέρδος αφαιρούμεν το που το φορέα της παραγωγικότητας αντί να το προσθέτουμε στο κόστος σαν αμοιβή του ιδιοκτήτη / κεφαλαίου;
Τζιαι στην περίπτωση υπερκέρδους τι γίνεται; Πόθεν φκαίνει; Τζιαι που πάει; Πάλε στο κεφάλαιο ή μοιρασιά;
***
«…Μπόρει όμως ο πεζινάρης να κάμει τον μηχανικό; Οϊ φυσικά. Μπορεί ο μηχανικός να κάμει τον πεζινάρη; Ναι, αλλά δεν θέλει γιατί φκάλλει παραπάνω γιατί κάμνει τον μηχανικό (μιλώ για τους μισθωτούς πάντα, όϊ τους αυτοεργοδοτούμενους ή αλλες κατηγορίες). Επομένος εν απόλυτα δικαιολογημένο γιατί κάποιος μπορεί να σκοτώνεται τζιαι να δρώνει που το πρωίν ως την νύχταν τζιαι πάλαι να φκάλλει λλιότερα που κάποιον του γραφείου. Η αξία της δουλειάς που αναφέρουμαι είναι καθαρά η οικονομική…»
Αν εδίας του μηχανικού τα ίδια ή λίγα παραπάνω ήταν να πάει πεζινάρης; Είσαι σίγουρος; Η κλίση του, η μόρφωση που έλαβε, οι προτιμήσεις σε σχέση με συνθήκες εργασίας δεν θα λειτουργήσουν;
Τζιαι πως έφτασες στο συμπέρασμα ότι ο μισθωτός μηχανικός φκάλλει του μάστρου παραπάνω που τον μισθωτό πεζινάρη; Το περιθώριο κέρδους πως θα επηρεαστεί αν π.χ. στους μηχανικούς δεν υπάρχει καρτέλ αλλά στους πεζινάρηδες υπάρχει; Τι; Υπάρχει και στους δύο; Να χαρεί ο καταναλωτής;
***
«… Όσο για τους μισθούς εν τέλεια άκυρη η κουβέντα που λαλείς. Έβρε μου εσύ μιαν χώρα που να μεγαλώνει η οικονομία της τζιαι να ππέφτουν οι μισθοί κάτω. Γιατί να ΠΡΕΠΕΙ να αυξηθούν η μισθοί ή να μειώνουνται τζιαι να μεν ακολουθούν την πορεία της οικονομίας δηλαδή; »
Ερχόμαστε πάλι στην καταραμένη φύση του Ανθρώπου. Δεν υπάρχουν κακοί «ιδιώτες» που σε μια επεκτεινόμενη οικονομία θα κρατήσουν χαμηλούς τους μισθούς και θα μεγαλώσουν το δικό τους κέρδος; Τζιαι πόθεν εσυμπέρανες ότι η αύξηση του μισθού αρκεί για να επέλθει η ισορροπία; Αύξηση του μισθού με αύξηση των τιμών βασικών αγαθών (αγαπημένη δικαιολογία κάποτε για συγκράτηση των μισθών, άμα συμφέρει) για να μεν μειωθεί το κέρδος του ιδιοκτήτη / κεφαλαίου τι μας κάμνει;
***
«… Δυστυχώς η εξαθλίωση του εργάτη τη σήμερον ημέρα, όπως τον φτωχό που επέθανεν στο Ακάτζι σαν εμάζεφκεν χόρτα μες την βροσιήν που κεραυνόν, εν εν πολλίς αποτέλεσμα της ελεύθερης αγοράς ή του προστατευτισμού που αναγκάζει τον άλλον να μεταναστεύσει παράνομα τζιαι δημιουργεί παράλληλες αγορές μαύρης εργασίας, που ωθεί στην φοροδιαφυγή τζιαι στην απουσία αποτελεσματικού ελέγχου;»
Ο προστατευτισμός αναγκάζει το κόσμο να μεταναστεύσει παράνομα; Περίμενε, περίμενεεεεεε. Εσυγχέστηκα. Πάω στη Wiki που εν ευκολία. «… Protectionism is the economic policy of restraining trade between nations, through methods such as tariffs on imported goods, restrictive quotas, and a variety of other restrictive government regulations designed to discourage imports, and prevent foreign take-over of local markets and companies.»
Για την προστασία του ντόπιου εργάτη εισάγουν τον ξένο παράνομα; Εν καταλάβω ρε Φιρφιρή. Ίσως να εννοείς ότι αν φιλελεύθερα εργαζόταν ο κακόμοιρος ως νόμιμος (με ελάχιστα καλλίτερο μισθό) θα εγλύτωνεν το κεραυνόν. Η μήπως εννοείς πως σε τέτοια περίπτωση το «κακό» Κράτος που περιορίζει ελευθερίες θα έβαλλεν τον νόμιμο μάστρο να πάρει μέτρα προστασίας; Το κακό θα έκαμνε καλό…χμμ… μου αρέσει σαν σκέψη.
***
Τζιαι επειδή πάμεν για σεντόνι ολκής… να τελειώνω (Πετρούλα μου) με την αναφορά σε συγγραφείς και βιβλιογραφία. Σου ζήτησα να μου παραθέσεις μη-αριστερούς ειδήμονες που όμως στηρίζουν την αντίθετη άποψη (δλδ. λεν «μεν κάμετε όπως παλιά που εκόφκατε φόρους που τις μεγάλες επιχειρήσεις τζιαι εκρατούσατε χαμηλό το κόστος με χαμηλούς μισθούς, κάμετε αντίθετα, αφήστε το κράτος να παρέμβει λίγο για να βοηθήσει τον κόσμο-καταναλωτή») από αυτή που προτείνεις. Εσύ -αν καλά κατάλαβα -αναφέρεις όσους εν υπέρ.
Η αναφορά σου όμως στην Ayn Rand φανερώνει πολλά. Δαμέ εν έχω απορία. Μάλλον το σκεπτικό των Rawls & Hayek για «original position» τζιαι «veil of ignorance» πρέπει να σας φακκά εξίσου στα τζέρατα.
Αν καλά καταλάβω, η προαναφερθείσα ευνοεί -για χάρη ισονομίας -οι «άχρηστοι» να μεν ζουν εις βάρος των «χρήσιμων» όπως και εσύ. Όμως, οπως και εσύ… προκαθορίζετε «χρήσιμους» τζιαι «άχρηστους» με βάση το τι νοιώθετε κοντινό ή συγγενικό τζιαι τους άλλους τους βαφτίζετε «lesser humans», δίνετε στον έχοντα το προνόμιο να καθορίσει τις όποιες αξίες & τρόπους αξιολόγησης τζιαι ζητάτε μικρότερο κράτος για να μεν περιορίζει την ελευθερία των «ανωτέρων» τζιαι να τους αναγκάζει να εγκαταλείπουν τα προνόμια της «φυσικής αριστοκρατίας». Μπράβο ισονομία.
***
Εν ζητώ απεριόριστη δύναμη για το Κράτος. Φύσει και θέσει θα μου ήταν αδύνατο. Εν μπορώ όμως να μένω απαθής άμα υπό κάλυψη inegalitareans επικαλούνται την ισονομία τζιαι την άρση της αδικίας για να περιορίσουν το Κράτος και σε εκείνα τα λίγα σημεία όπου μπορεί να συνεισφέρει θετικά.
Ναι, εκείνοι που φώναζουν -χωρίς περαιτέρω ανάλυση -«φταίει ο κακός καπιταλισμός» είναι λαϊκιστές του κερατά τζιαι ειδήμονες των οπισθίων.
Το ίδιο όμως κάμνουν τζιαι όσοι -από τότε που έπεσε η Σοβιετική Ένεση (no pun unintended) -φακκούν το πόδι τους χαμέ όπως τα μωρά τζιαι λαλούν για όποιον εκφέρει αριστερές ή αριστερίζουσες ιδέες «μα αφού εχάσαν, γιατί εν πεθανίσκουν, εμείς είμαστεν οι νικητές, εν έπρεπε να μιλούν καν, εν παιζωωωωωω …»
Το ίδοο κάμενι τζιαι ο Κουλίας άμα για τη γρίππη φταίει το Σχέδιο Αννάν.
Το ίδιο όμως κάμνεις τζιαι εσύ.
Αναμασάς αχώνευτες τις τελικές προτάσεις (π.χ. μικρότερο κράτος) από μια ιδεολογία προσπερνόντας τη βάση της δυτικής σκέψης όπου συμφέρει (ωφελιμισμός, κοινωνικό συμβόλαιο, ισονομία και original position). Ορισμένες δε από αυτές τις ιδέες βάλλεις τες τζιαι μες τις ιστορίες σου με έναν τρόπο σχεδόν viral. http://en.wikipedia.org/wiki/Viral_marketing
Θα ήθελα πολλά να μιλούσες ξεκάθαρα για το κύριο σημείο όσων είπα : εν ισονομία τα κριτήρια να τα καθορίζουν οι έχοντες;
Πολύ θα ήθελα επίσης να κάμνουν διαλόγους τζιαι αναλύσεις οι πολιτικοί μας πάνω σε αυτή τη βάση, δηλαδή πάνω στις θεμελιώδης αρχές αντί -όπως εσύ -να θεωρούν ως δεδομένη τη βάση τζιαι να παπαγαλίζουν αμφίβολες τελικές προτάσεις.
Να πουν ορισμένοι πολιτικοί «ναι, πιστεύω εν άδικο να ζει ο άχρηστος εις βάρος του χρήσιμου» τζιαι μετά να πουν «αλλά τη χρησιμότητα θα την ορίσουν οι -κατ’ εμέ -ήδη χρήσιμοι»… να εισπράξουν τζιαι το ανάλογο πολιτικό κόστος. Χαρές που θα κάμω…
By: the Idiot Mouflon on 6 Μαρτίου, 2009
at 4:06 μμ
@Idiot Mouflon
Είσαι προκατειλημμένος τζαι αρνητικός στο μπλοκ. Απλώνεις σεντόνια αλλά πάλε εν καταλάβω τι θέλεις να πεις, ποια εν η άποψη σου, τι υποστηρίζεις ρε φίλε, διας μου την εντύπωση ότι γράφεις για να περνά η ώρα τζαι να προκαλείς το φιρφιρή. Κάμνεις κάτι ερωτήσεις άσχετες, αυτονόητες, ή που έννεν τόπος δαμέ για να τες συζητήσουμε, παίζεις με τες λέξεις τζαι χάνεις το θέμα. Μπλέκεις μες τη συζήτηση ότι άσχετο θυμηθείς για υποστηρίξεις την άποψη σου. Φκάλλεις συμπεράσματα που μόνος σου. Αντί κάθε απάντηση σου να συγκεκριμένη τζαι σαφής ώστε να γίνεται μια ουσιαστική συζήτηση, ότι σου κατεβεί γράφεις.
Φέρτα μίλια σου!
By: achilleas on 7 Μαρτίου, 2009
at 11:30 πμ
Καλημέρα φίλε Φιρφιρή!
By: Anorymous on 9 Μαρτίου, 2009
at 9:58 πμ
Καλημέρα φίλε Φιρφιρή!
Λυπούμαι που λόγω έλλειψης χρόνου δεν μπορώ να παραθέσω εκτενώς τις απόψεις μου για το ενδιαφέρον άρθρο, παρά μόνο να πω 2-3 κουβέντες στα γρήγορα.
[1] Κατ’ αρχήν μία διαφωνία με κάτι που λες:
«Το κακόν δεν εξεκίνησεν επί Μπους, αλλά το 1977 με το Community Reinvestment Act …. Το 1995 ο κύριος Κλίντον ετροποποίησεν τζιαι αναθεώρησεν τον νόμον ώστε να χαλαρώσουν τα μέτρα δανεισμού που τες τράπεζες τζιαι να επισπευτούν οι διαδικασίες …. Τζιαμαί που καμία τράπεζα δεν θα του εδάνειζεν, τωρά έρκετουν η κυβέρνηση να εγγυηθεί τον παρέα (κλάννωντας με ξένον κώλον τζιαι τα λεφτά του φορολογούμενου) …»
Το πιο πάνω πόρρω απέχει από την πραγματικότητα φίλε Φιρφιρή. Πράγματι οι εκάστοτε Αμερικανικές κυβερνήσεις (τις οποίες χρίζεις ‘τον ανθρώπινο παράγοντα’) ενθαρρύναν τον τραπεζικό δανεισμό (και τις Τράπεζες να τον παρέχουν με συνοπτικότερες διαδικασίες) αλλά σε καμία περίπτωση δεν εγγυόταν η Αμερικανική Κυβέρνηση τον δανειζόμενο. Ουδέποτε το κράτος δεν ενήργησε ως εγγυητής.
Συμπεραίνω λοιπόν, ότι στο συγκεκριμένο αυτό σημείο, ΝΑΙ, ο φιλελευθερισμός χωρίς τον επαρκή έλεγχο του κράτους, είχε σαφή (όχι αποκλειστική) ευθύνη για το τι ακολούθησε.
[2] Συμφωνώ απόλυτα με τη διαπίστωσή σου ότι » … οι φιλελεύθεροι (κλασικοί τζιαι νεοφιλελεύθεροι) εν ενάντια στην αχρείαστην κρατικήν παρέμβαση τζιαι υπέρ της ελάχιστης).
ΟΜΩΣ: Ο φιλελευθερισμός (όπως και ο κουμμουνισμός, αλλά και οποιοδήποτε άλλο πολιτικό σύστημα στον πλανήτη) αποδεικνύεται ιδιαίτερα ευάλωτος στην ανθρώπινη παρέμβαση.
Δέχομαι ότι στη θεωρία ο φιλελευθερισμός μπορεί υπό προϋποθέσεις να λειτουργήσει καλά. ΑΛΛΑ πουθενά δεν θα δεις τον φιλελευθερισμό να λειτουργεί ιδανικά, για αυτόν ακριβώς τον λόγο: ότι η ανθρώπινη παρέμβαση πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει.
Με την ίδια λογική που λες ότι αν ΔΕΝ είχε μεσολαβήσει ‘ανθρώπινη’ παρέμβαση το σύστημα δεν θα είχε καταρρεύσει (που ΣΥΜΦΩΝΩ μαζί σου), θα μπορούσα και εγώ να ισχυριστώ ότι ο κουμμουνισμός δεν θα είχε καταρρεύσει αν η ανθρώπινη παρέμβαση (δηλ. οι διάφοροι επιτήδειοι που ήταν τα προνομιούχα μέλη του κόμματος) δεν είχαν εκμεταλλευτεί το σύστημα προς όφελος τους.
Θεωρίες και υποθέσεις δηλαδή. Η πιο πάνω λογική δεν είναι σωστή. Η ανθρώπινη παρέμβαση ΕΙΝΑΙ part of the equation, και ως εκ τούτου πρέπει το κάθε σύστημα να το κρίνουμε ΚΑΙ στα πλαίσια της ‘ζημιάς’ που μπορεί να υποστεί από τον ‘ανθρώπινο παράγοντα’ (είτε αυτός παίρνει τη μορφή κρατικού παρεμβατισμού, είτε άλλη).
Το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι αυτό είναι το τέλος του καπιταλισμού όπως τον γνωρίζουμε, και ένας από τους λόγους για αυτό είναι ΑΚΡΙΒΩΣ το ότι, ενώ το σύστημα συνεπάγεται τη minimum δυνατή παρέμβαση από το κράτος, εντούτοις ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ να το επιτύχει αυτό στην πράξη.
Στη διάθεσή σου για περαιτέρω συζήτηση.
Anorymous
By: Anorymous on 9 Μαρτίου, 2009
at 10:23 πμ
@idiotmoufflon
Το πρόβλημαν μου με το κράτος αγαπητέ εν διπλό.Είναι ότι εξωτερικεύει τα πάντα, τζιαι τα καλά τζιαι τα κακά, τζιαι δεύτερον ότι καταλύει προσωπικές ελευθερίες για το «κοινό» καλό, αλλά στο δεύτερον δεν θα μπώ διότι θα ξημερωθούμεν αν αρκέψουμεν τούντην κουβέντα. Το καλόν της αγοράς τζιαι της ιδιωτικής πρωτοβουλίας είναι πως σε μια σωστά επιτηρούμενη αγορά, τα κακά περιορίζουνται. Τζιαι θα μιλήσω με παραδείγματα.
Κυπριακές Αερογραμμές (εδώ βάλλουμεν μιαν κρατική επιχείρηση της επιλογής μας)- Φκάλλει κάθε χρόνον σχεδόν ζημιές εκατομμυρίων που πληρώνουνται που την πούγκα μας για μιαν υπηρεσία που χρησιμοποιούν μόνο όσοι θέλουν. Αν τα πάει καλά, κερδίζουν ούλλοι (που δεν τα πάει), αν πάει του κώλου τότε πληρώνουν ούλλοι, τζιαι εγώ, τζι εσύ τζιαι τζίνοι που δεν πετούν με Κυπριακές Αερογραμμές.
Ίζιτζιετ ή Μπρίτις Αίργουεϊς – Αν κάμουν ζημιές ζημιώνουν μόνο ο Χατζηιωάννου τζιαι οι εταιρείες τζιαι οι μετόχοι τους. Αν λειτουργούν σωστά, τότε κερδίζουν οι μετόχοι τζιαι όποιοι κάμνουν χρήση των υπηρεσιών τους ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΠΙΒΑΡΗΝΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ. Τούτον εν δικαιοσύνη για μένα.
Σύστημα υγείας – Σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας γιγαντιαίων διαστάσεων (δεν είμαι ενάντια στην πλήρη κατάργηση του για άλλους λόγους) αναγκάζει τους υγιείς που γυμνάζουνται τζιαι δεν καπνίζουν να επιδοτούν τζίνους που καπνίζουν μανιωδώς τζιαι τρων 4 χάμπουρκερ την ημέρα τζιαι θέλουν κάθε τρεις τζιαι λλίον πάϊππας. Πέραν της χαμηλής ποιότητας υπηρεσιών (δαμαί τζιαι οι ισοβίτες προτιμόυν το Απολλώνειο–Αστείο!)…Όταν ο καθένας αρχίσει να αναλαμβάνει την ευθύνη για την υγεία του τότε γίνεται λιγότερο βάρος στους άλλους, τζιαι εξοικονομούνται πόροι για τζίνους που πραγματικά τους τυγχαίνει κάτι απρόβλεπτο.
Επίσης, ποιόι γιατροί πιάνουν φακελλούθκια; Του δημόσιου ή του ιδιωτικού; Δυστυχώς όμως τα λεφτά που κόφκουν του μισθωτού για φόρους για να συντηρεί τούτον το σύστημαν υγείας δεν του επιτρέπει, όπως σε άλλους πιο προνομιούχους, να κάμνουν χρήση καλύτερης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ή ασφάλισης.
Εκπαίδευση – Στο δημόσιο οι σκάρτοι ανακυκλώνονται ή προάγονται, στην ιδιωτική οι σκάρτοι πάν στο σπίτι τους γιατί ο γονιός απαιτεί απευθείας καλούς καθηγητές για το παιδίν του επειδή ΠΛΗΡΩΝΕΙ! (όπως πληρώνει τζιαι ο γονιός του δημοσίου μέ τους φόρους του αλλά εν μια φωνή στην έρημο). Το κατά πόσον μπορούν να ανταγωνιστούν τα ιδιωτικά τα δημόσια με τες γενναιόδωρες τους κλίμακες εν άλλου παπά ευαγγέλιο.
Άσχετα με το τι νομίζεις για την ανθρώπινη φύση, καλή κακή ή επιδεχόμενη βελτίωση, επειδή το κράτος εν με ξένο κώλο που κλάννει τζιαι δεν δέχεται άμεσα τες συνέπειες των επιλογών του (ποιοί κυβερνητικοί εχάσαν την δουλειά τους για κακές διαδικασίες στες προσφορές δημοσίου, για πολεοδομικές παρεκκλήσεις, για μίζες τζιαι προμήθειες, για φάρμακα κλπ κλπ κλπ). Τούτα εγίνουνταν πάντα τζιαι θα γίνουνται πάντα γιατί άμαν ο άνθρωπος δει πως έσιει φαϊν τζιαι πλιάτσικο χωρίς συνέπειες θα παρανομήσει. Όσο πιο μικρό το κράτος, τόσο μικρότερες οι συνέπειες.
Σε έναν οργανισμό οι καλοί υπαλλήλοι προχωρούν, οι σκάρτοι τζιαι αντιπαραγωγικοί χάνουν την δουλειά τους. Ποιός εργοδότης κρατά κάποιον που δεν δουλεύκει; Η κυβέρνηση όμως κάμνει το με τα λεφτά σου τζιαι τα λεφτά μου τζιαι τούτον δεν το ανέχουμαι. Άσε που ανταγωνίζεται αθέμιτα τον ιδιωτικό τομέα.
Δεν είμαι όμως ενάντια στο κράτος καθ’αυτό όπως φαντάζεσαι. Αν ήμουν, τότε θα ήμουν αναρχικός (με την πολιτική έννοια, όϊ ως αληταρία) . Χρειάζεται το κράτος για να επιβλέπει, για να προωθεί την διαφάνεια τζιαι για διατηρεί την τάξη, την ασφάλεια τζιαι την εφαρμογή του νόμου.
Ως φιλελεύθερος δεν έχω κανέναν βιβλίο σαν ευαγγέλιο ούτε διώ στον κάθε πολιτικό στοχαστή το αλάθητο. Ακόμα τζιαι στον Μάρξ βρίσκω στοιχεία που συνθέτουν την προσωπική πολιτική μου κοσμοθεωρεία.
Την Ραντ νομίζω επαρεξήγησες την. Δεν υπάρχουν κατώτεροι τζιαι ανώτεροι άνθρωποι. Για μέναν σίγουρα δεν υπάρχουν.Το υφιστάμενο σύστημα αντιθέτως προωθεί τούτον που λαλείς εσύ γιατί κάποιους βάλλει τους μέσα (κυβερνητικοί,κλειστά επαγγέλματα, αναξιοκρατία) τζιαι κάποιους «lesser humans» κρατά τους πουπόξω είτε γιατί δεν έχουν μέσο, είτε γιατί έχουν αξιοπρέπεια τζιαι δεν γλύφουν κώλους, είτε γιατί δεν είναι κομματόσκυλλα, ή που τζάκι, είτε γιατί ανταγωνίζεται αθέμιτα τον ιδιωτικό τομέα. Έτσι οι προνομιούχες ομάδες πληθυσμού, που δεν είνια μόνον οι πλούσιοι τζιαι οι άρχοντες, εν εκατάλαβα σωστά τον υπαινιγμό σου, γαμούν τζίνους που δεν έχουν πρόσβαση στο «σύστημα» ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΖΙΑΙ ACCOUNTABILITY. Ελπίζω να ήμουν πιο ξεκάθαρος.
Πιστεύω σε μια κατάσταση όπου ο καθένας θα αποφασίζει τί είναι καλό για τον ίδιο χωρίς να επιβάλλεται του άλλου ωσάν να ήταν η μάνα του.
Ρωτάς «εν ισονομία τα κριτήρια να τα καθορίζουν οι έχοντες;»
Απαντώ «Οι έχοντες ποιοί ένει τζιαι πως εγίναν τζιαι διατηρούνται ως έχοντες;» Έννεν μέσο του κρατικού μηχανισμού που τους προστατεύει τζιαι τους συντηρεί με τα λεφτά των πολλών;
@anorymous
Έσιεις δίκαιο, η κυβέρνηση δεν εγγυήθηκε καθ’αυτό τες τράπεζες. Απλά «επαρότρυνε» τες έντονα να χαλαρώσουν τους όρους δανεισμού τζιαι να δώσουν δάνεια. Τωρά έρκεται τζιαι γοράζει τες με τα λεφτά του φορολογούμενου. Θυμίζει μου εγγυητή σε δάνειο όπου ο δανειολήπτης αδυνατεί να πληρώσει. Οπόταν στην πράξη αυτό έκαμεν εν τέλει. Το κράτος ενήργησε τελικά σαν εγγυητής. Σιωπηλά αρχικά, τζιαι πρακτικά σήμερα.
Τζιαι εφόσον ο φιλελευθερισμός δεν εφαρμόστηκε ποτέ, τότε πως μπορούμε να τον κατηγορούμε; Μπορούμε να πούμε ότι ζούμε σε κουμμουνιστικό καθεστώς γιατί υπάρχει το οκτάωρο εργασίας; ‘Ασε που ο καπιταλισμός επρουπήρχε του φιλελευθερισμού.
Θέκκιου για τα σχόλια.
By: firfiris on 10 Μαρτίου, 2009
at 7:45 πμ
Το CRA έφαν το η περιρρέουσα τελικά.
By: Γιώργος on 12 Μαρτίου, 2009
at 10:50 πμ