Avanti popolo…

Φανταστείτε ένα μιτσήν στο δημοτικό που τες έτρωεν συνέχεια που έναν άλλον μιτσή. Ο μιτσής που τες τρώει εν πασιής τζιαι αργοκίνητος ο άλλος εν σβέλτος τζιαι ξέρει καράτε. Εμεγαλώσαν οι μιτσιοί τζιαι ο καρατέκα τουμπάρει με το αυτοκίνητο. Τότε φκαίνει ο μιτσής που τες έτρωεν τζιαι λαλεί «Εν που με έδερνεν τζιαι εττούμπαρεν».   

Κάπως έτσι εν τζιαι οι αντίδραση που τους απανταχού αριστερούς, σε Κύπρον τζιαι εξωτερικόν, για την παγκόσμιαν χρηματοπιστωτική κρίσην όπου για πρώτην φοράν μετά που πολλά χρόνια εφκάλαν τα περέ τους τζιαι τα πουκάμισα τα κότσιηνα, επήραν τα καθαριστήριον εφορέσαν τα τζιαι φωνάζουν πως η κρίση που έχουμεν σήμερα εν σημάδιν της αποτυχίας του νεοφιλελευθερισμού τζιαι του καπιταλιστικού συστήματος τζιαι πως η απάντηση εν η κρατικός παρεμβατισμός. Μαλακία στο πιλήκο δηλαδή. Άσχετον που δεν ζούμεν σε έναν φιλελεύθερον σύστημαν εφόσον ακόμα έχουμεν Κυβερνήσεις που παρεμβαίνουν, τταρίφες τζιαι φόρους εισαγωγής τζιαι φορολογίες. Κάποια φιλελεύθερα στοιχεία υπάρχουν (ροή συναλλάγματος πχ) αλλά ακόμα δεν ζούμεν σε μιαν πραγματικά φιλελευθεροποιημένην αγοράν).

Φυσικά κάποιος που υποστηρίζει τον κρατικόν παρεμβατισμόν ή αριστερίζουσες οικονομικές πρακτικές δεν μπορεί να καταλάβει τζιαι πάρα πολλά που οικονομικά, ειδικά αν ενόμιζεν έναν καιρόν ότι η σοβιετική ένωση εν ότι πρέπει για τις οικονομίες.

Πριν σχολιάσω παραπάνω επιτρέψετε μου σύντομα να σας κάμω μιαν περίληψην για το τί επροκάλεσεν την κρίσην, πάντα κατά την άποψην μου την ταπεινήν.

Ο Μπιλ Κλίντον σαν του έκαμνεν πίππα η Μόνικα κατεβάζει την φαεινήν ιδέαν να εγγυηθεί κάποιες τράπεζες (Freddie Mac τζιαι Fannie Mae) ώστε να κάμνουν δάνεια σε φτωχούς τζιαι άνεργους για να γοράζουν σπίθκια με το σκεπτικόν ότι μιαν ζωήν ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΑ η αξίες των σπιθκιών θα παέννουν πάνω. 

-Αρέσκει σου η ιδέα Μόνικα;

-Yes Bill!

-Άτε βάρτον βούκκον τωρά.

Δηλαδή τράπεζες που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα εδανείζαν μισόν εκατομμύριον δολάρια σε έναν ζευκάριν άνεργους τωρά το εκάμναν γιατί λαλεί σου στην σιειρόττερην περίπτωση θα μας τα πληρώσει η Κυβέρνηση (ο φορολογούμενος δηλαδή). Δηλαδή ο κρατικός παρεμβατισμός επροκάλεσεν στρέβλωσην της αγοράς (Κρατικός παρεμβατισμός). Το χρέος που εδημιουργήσαν τούτες οι τράπεζες επουλούσαν το πάρακατω σε Lehman Brothers κλπ  οι οποίες με την απληστία τους εκάμναν ακόμα ποιο σύνθετα προϊόντα που επασάραν πάρακατω (φιλελεύθερο στοιχείο) .

Τζιαι γόρασε τζιαι να πουλήσεις, μετακίνα τζιαι να μετακινήσεις χρήμαν εμπλέξαν τα μπούτια τους οι τράπεζες. Σε κάποιαν φάσην τούτοι που εκάμαν τα δάνεια, σαν δεν έπρεπεν να τα κάμουν, δεν εμπορούσαν να πληρώσουν τες δόσεις τους τζιαι εφκάλλαν τα σπίθκια στο σφυρίν, τζιαι που τζιαμαί τζιαι τζί εγίναν ούλλα κατήφορος. Η μια η τράπεζα που εδάνειζεν αβέρτα σε αφερέγγυους δανειολήπτες έμεινεν δίχα κκασς τζιαι έτσι δεν εμπορούσεν να δανείσει σε άλλην τράπεζαν ενώ οι άλλες οι τράπεζες δεν είχαν εμπιστοσύνην να της δανείσουν τζίνης. Τζιαι εφτάσαμεν δαμαί που εφτάσαμεν με τις κυβερνήσεις να ξελασπώνουν τες ζημιές των τραπεζών με λεφτά των φορολογούμενων (κρατικός παρεμβατισμός). Δηλαδή το πρόβλημαν ξεκίνησεν τζιαι θεραπεύεται με τον ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΣΜΟ άσχετα αν εμεταφέρθηκεν με φιλελεύθερες πτυχές της παγκόσμιας οικονομίας. Ποιός φταίει; 

Πόθθεν ως τα πόθθεν εκατάρρευσεν έναν φιλελεύθερον σύστημα που δεν υφίσταται; Πως φταίει ο καπιταλισμός όταν η ίδια η Αμερικανική κυβέρνηση εγγυήθηκεν τούτα τα δάνεια τζιαι εξεκίνησεν το πρόβλημα;

Τζι ύστερα, ποιός είπεν ότι σε έναν φιλελεύθερον σύστημα τίποτα δεν αποτυγχάνει; Η οικονομία κινείται σε κύκλους, με τα πάνω τζιαι τα κάτω. Τούτον που καταφέρνει ο καπιταλισμός είναι να αναμορφώνεται τζιαι να αυτοδιορθώνεται που τις αποτυχίες του. Επάττησεν μια τράπεζα; Άφηστους μετόχους της να επωμιστούν το κόστος τζιαι όϊ ο καταναλωτής. Άμαν έναν μωρό κάμει ζημιά διάς τον πάτσον να μεν το ξανακάμει, εν του λαλείς ‘πάεννε τζι εν πειράζει’. Γιατί η Μόργκαν Στάνλι επάττησεν αλλά όϊ η Σανταντέρ τζιαι η HSBC; Ο καπιταλισμός μια χαρά την έσιει. Εν οι κυβερνήσεις που τα κάμνουν πούττους. Εμάθαμεν να φταίμεν τον καπιταλισμό τζιαι το κέρδος για ούλλα τα κακά της μοίρας μας χωρίς να θωρούμεν πως 19 στα 20 προβλήματα κάμνουν τα οι κυβερνήσεις.